Płań – Agnieszka Krizel

 



"(...)

wolność jest kobietą

zostawia samotność

otwartej książki".


Poezja nie przestaje mnie zaskakiwać i to nie tylko kalibrem słów oraz wymiarem emocjonalnym poszczególnych strof. Zaskakuje faktem, że można połączyć przeszłość z tym, co tu i teraz, i zadedykować wiersz… Magikowi. To właśnie zrobiła Agnieszka Krizel, która do świata poezji pozwala wejść czytelnikowi wieloma furtkami.

Agnieszka Krizel to poetka i lokalna działaczka mieszkająca w Borach Tucholskich. Członkini  Koła Gospodyń Wiejskich w Wieszczycach, a także laureatka wielu prestiżowych nagród poetyckich. Jej wiersze można znaleźć w licznych antologiach w Polsce i za granicą. W 2023 r. wydała tomik poezji pt. "Miraże luster".

"Płań" to zbiór kilkudziesięciu wierszy, które cechuje różnorodność zarówno w wymiarze ich tematu przewodniego, jak i poziomu emocji, jakie wywołują. Warto przy tym wspomnieć, że cały tomik został podzielony na trzy główne części i dla każdej z nich odnaleźć można swoiste słowo klucz otwierające i zamykające liryki. Pierwsza zostaje dedykowana pamięci kobiet, "tamtych kobiet" i "silnych kobiet". Dużą rolę w tych strofach odgrywa przeszłość i to właśnie ona zdeterminowała jakże silną wymowę poszczególnych wierszy. 

Druga część, również związana z przeszłością to wiersze o szeroko rozumianej wolności. W tych lirykach pojawia się zatem i Powstanie Warszawskie i Magik, który wybrał swoją wolność. Miłośnicy powieści z historią w tle odnajdą tutaj także Ekfrazy otwierające poszczególne rozdziały książki Anety Krasińskiej pt. "Sanitariuszka", które wywołują mnóstwo refleksji i przemyśleń.

Część zamykająca tomik to wiersze o człowieku, na którego życie składają się elementy z dwóch poprzednich działów, czyli przeszłość i wolność. To utwory uniwersalne zahaczające o niepamięć, nienawiść, upływ czasu i samotność, a niezwykle wymownym w tej materii staje się wiersz pt. "Lunatycy", który głęboko dotyka serca naszego jestestwa. To bez dwóch zdań poezja przez duże P.


Tytułowa "Płań" to ten element rzeki, który pozornie wydaje się być najnudniejszy, ale jak pokazuje Agnieszka Krizel właśnie w takiej jednostajności odnaleźć można najwięcej nauki o życiu. Zajrzyjcie koniecznie do tego tomiku z niezwykle wymowną okładką. Tomiku, który pokazuje, że za pomocą niewielu słów można opowiedzieć tak wiele o nas wszystkich.


12 komentarzy:

  1. Sam piszę , więc z pewnością sięgnę, pozdrawiam .

    OdpowiedzUsuń
  2. Autorce gratuluję, ale poezja to nie są moje klimaty.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie moje klimaty, ale bardzo ładne wydanie.

    OdpowiedzUsuń
  4. I really enjoy poetry books
    Great post as always

    OdpowiedzUsuń
  5. Książka na pewno znajdzie swoich czytelników :)
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie moja bajka, mój umysł na poezję jest tak samo oporny jak na fizykę kwantową.

    OdpowiedzUsuń
  7. Gdzie taki tomik jest dostępny ;)?
    Miłego dnia :)
    Angelika

    OdpowiedzUsuń
  8. Lubię od czasu do czasu sięgnąć po poezję.

    OdpowiedzUsuń
  9. Poezja rzeczywiście ma niezwykłą moc łączenia przeszłości z teraźniejszością, a dedykowanie wiersza Magikowi to dowód na to, że granice między sztukami i epokami mogą się zacierać w najbardziej nieoczywisty sposób :)

    OdpowiedzUsuń
  10. bardzo lubię poezję :-) Sama piszę wiersze od lat i chętnie czytam utwory innych

    OdpowiedzUsuń
  11. Niestety poezja nie jest dla mnie

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję wszystkim za ślad, który tutaj zostawiacie :)

Copyright © 2016 Subiektywnie o książkach , Blogger