Porzucona narzeczona – Magdalena Krauze

 

"Życie polega na tym, że się potykamy, robimy błędy, upadamy, a potem się podnosimy".

Niech nie zwiedzie was słodka okładka i tytuł tej książki, sugerujące lekką powieść obyczajową. To bowiem tylko pozory. Pod historią porzuconej narzeczonej kryją się bolesne i dramatyczne koleje losu, jakie mogą spotkać każdego z nas. Lektura tej książki z pewnością dość głęboko zapadnie w umyśle młodych matek. Jestem jedną z nich i nie ukrywam, że zdarzyło mi się dość mocno wzruszyć podczas czytania tej powieści.

Magdalena Krauze swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła już w szkole podstawowej. Zadebiutowała w 2019 r. książką pt. "Czekałam na ciebie", która zdobyła serca czytelniczek. Jest pasjonatką literatury, sama chętnie czyta powieści obyczajowe. Tryska energią, optymizmem i dowcipem. Wraz z córką i mężem mieszka na Opolszczyźnie.

Zuzanna w dniu swojego ślubu otrzymuje od przyszłego męża informację sms-em, że ceremonia się nie odbędzie. Zamiast szczęścia pojawia się więc upokorzenie i ogromny ból. Zrozpaczona bohaterka na szczęście może liczyć na swoich przyjaciół wśród których znajduje się niezastąpiony Filip, nazywany przez nią bratem. Mijają kolejne dni, Zuza nie spodziewa się jaką słodko-gorzką niespodziankę szykuje dla niej los. 

Pierwsze strony "Porzuconej narzeczonej" wyzwoliły we mnie przeświadczenie, że oto trzymam w ręku lekką powieść obyczajową, której fabuła okaże się dość przewidywalna. Ot, takie zwykłe czytadło na jakiś leniwy dzień. Jakże się myliłam. Otóż w miarę rozwoju toku akcji, utwierdzałam się w przekonaniu, że ta książka posiada dość szeroki wydźwięk społeczny, gdyż dotyka kilku problemów, jakie mogą stać się również częścią naszego życia. I takie powieści lubię najbardziej. Niosące ze sobą nie tylko wciągające losy bohaterów, ale także mające swoiste przesłanie, przekazujące ważne myśli, nad którymi warto się głębiej pochylić.

Pod nastrojową i czarującą okładką "Porzuconej narzeczonej" kryje się historia okupiona bólem oraz dramatycznymi przeżyciami. Bólem, który najbardziej zrozumiały będzie dla matki, potrafiącej dla swojego dziecka zrobić wszystko. Opisy, jakie serwuje czytelnikom Magdalena Krauze, zarówno te dotyczące wielokrotnych wizyt w szpitalach, jak i ukazujące strach matki przed utratą dziecka, wyzwalają mnóstwo emocji. Nie sposób nie wzruszyć się przy przeżyciach Zuzy. Nie sposób nie poczuć bólu bohaterki związanego z obwinianiem siebie o zaistniały stan rzeczy. To bardzo mocna pod względem emocjonlanym płaszczyzna, ukazująca realistyczne sytuacje, z jakimi kobiety spotykają się na co dzień w temacie poronienia, donoszenia ciąży i późniejszej walki o każdy dzień nowo narodzonego dziecka.

Niezwykle istotną warstwą fabularną tej powieści jest temat szeroko rozumianego systemu szpitalnego w Polsce. Magdalena Krauze bowiem po dwakroć doświadcza swoją bohaterkę, gdyż ta oprócz wewnętrznej tragedii, musi zmierzyć się jeszcze z patologią występującą w naszej służbie zdrowia. Naświetlone przez autorkę sytuacje pokazujące brak poszanowania personelu medycznego do pacjenta, brak bezpieczeństwa i obojętność, są jak najbardziej zakorzenione w rzeczywistości. Jednak największe oburzenie budzi praktyka lekarzy polegająca na badaniu pacjentów w obecności świadków, bez uprzedniej zgody na takie warunki. Ta książka to w pewnym zakresie więc zwierciadło w jakim winno przejrzeć się wielu lekarzy i pielęgniarek, mających przecież służyć ludziom.

"Porzucona narzeczona" to książka o szeroko rozumianej miłości. Nie tylko o prawdziwym uczuciu pomiędzy dwójką osób, ale także o tym łączącym matkę ze swoim dzieckiem. To również powieść o sile kobiet, o każdej z nas, bo przecież potrafimy poświęcić wszystko, by chronić naszych bliskich. To było moje pierwsze spotkanie z prozą Magdaleny Krauze, ale z pewnością nie ostatnie.

Wpis powstał w ramach współpracy z Wydawnictwem Jaguar