"Tytuł to słowo klucz". Sara Antczak o swojej powieści pt. "Lina"

 

Czy cierpienie hartuje, a wysiłek uwalnia? 27 stycznia swoją premierę będzie miała powieść Sary Antczak pt. "Lina", której Subiektywnie o książkach patronuje medialnie. Tuż przed pojawieniem się książki w księgarniach, chciałabym was zaprosić do przeczytania mojej rozmowy z autorką.

Recenzja książki "Lina" - KLIK

Sara Antczak to absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim z ukończoną specjalizacją creative writing. Członkini sekcji wspinaczkowej oraz Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego. Autorka książek "Wolny i De Klesz" (2011) oraz "Klatka" (2012).

Wioleta Sadowska: Jak wygląda świat wspinaczki?

Sara Antczak: To świat, w którym pokonuje się własne granice i odkrywa nowe horyzonty. Świat, w którym musimy dbać o bezpieczeństwo innych w takim samym stopniu jak o swoje. Świat, który oferuje nam niezwykłe możliwości, a jednocześnie wymaga od nas wielkiej odpowiedzialności.

Wioleta Sadowska: Co jest najbardziej pociągające w tym sporcie?

Sara Antczak: Ryzyko. Wspinaczka jest postrzegana jako sport ekstremalny nie bez powodu.

Jest niebezpieczna, ale jednocześnie niezwykle wyzwalająca. Uczucia, które towarzyszą podczas wspinaczki są bardzo silne, uzależniają.

Wioleta Sadowska: I pewnie te uczucia pozwoliły narodzić się pomysłowi na powieść w 2017 roku, w kultowym miejscu wspinaczy Dolnego Śląska. Jestem ciekawa, czy powstał wówczas cały szkic fabularny?

Sara Antczak: Wtedy powstał tylko pomysł. Byłam na kursie skałkowym w Sokolikach i obserwowałam wspinającą się grupę przyjaciół. Zaczęłam wyobrażać sobie jak wyglądała historia tej grupy ludzi i się zaczęło. Cały zarys fabularny powstawał cztery lata, zmieniałam go wielokrotnie.

Wioleta Sadowska: Spory kawał czasu… Podobno pisałaś nawet w szatni?

Sara Antczak: Tak, pomiędzy seriami brzuszków i pompek wymykałam się z treningów sekcji wspinaczkowej, żeby zapisywać fragmenty dialogów i pomysły. Na szczęście mój trener był wyrozumiały.

Wioleta Sadowska: Taki trener to skarb. W „Linie” wyczuwalnym staje się przełożenie do fabuły twoich doświadczeń wspinaczkowych. Czy tworzenie tej płaszczyzny było problematyczne?

Sara Antczak: Nie. Ponieważ zaczęłam się wspinać w tym samym czasie, kiedy pisałam książkę, byłam nowicjuszem w tym świecie. Dzięki temu wiedziałam jak przedstawić czytelnikowi świat wspinaczki w sposób prosty i zrozumiały. Pytałam moich przyjaciół czy poszczególne sceny są dla nich zrozumiałe, a jeśli nie były, zmieniałam je. W książce pojawia się nieco slangu, ale tylko w dialogach bohaterów. 

Wioleta Sadowska: Bohaterów dość nietuzinkowych. Kreacje psychologiczne Niny i Mikołaja zostały sportretowane bardzo realistycznie. Czy z którymś z nich zżyłaś się bardziej?

Sara Antczak: Uwielbiam i Ninę i Mikołaja, oboje mają w sobie cechy z którymi się utożsamiam i jestem z nimi bardzo zżyta. Nie umiem wybrać.

Wioleta Sadowska: Która z tych kreacji okazała się zatem większym wyzwaniem – Niny czy Mikołaja?

Sara Antczak: Od razu wiedziałam jaki powinien być Mikołaj. Niezwykle utalentowany, wyzwolony, nie uznający zasad i reguł, uwielbiany w swoim klubie. Z Niną było trudniej. Jej postać ewoluowała. Pierwotnie była bardziej wycofana i zamknięta w sobie. Ale później stwierdziłam, że bohaterka, która przeżyła tak traumatyczne wydarzenia i przetrwała, musi być bardzo silną, niezłomną osobowością.  

Wioleta Sadowska: I taka właśnie jest. W ukazaniu ich losów zastosowałaś pierwszoosobową narrację. Czy taki zabieg pomógł ci w pisaniu?

Sara Antczak: Wcześniej próbowałam innych form narracji i książka zupełnie nie chciała pójść do przodu. Dopiero kiedy zaczęłam pisać w narracji pierwszoosobowej, złapałam wiatr w żagle.

Wioleta Sadowska: "Lina" to ciekawa propozycja dla czytelników lubiących miłosne historie z gatunku szeroko pojętej literatury young adult. Czytasz taką literaturę?

Sara Antczak: Tak. Jedną z moim ulubionych pisarek young adult jest Suzanne Collins. Bardzo ją cenię za wykreowanie postaci Katniss Everdeen. W literaturze – zwłaszcza młodzieżowej – jest zdecydowanie zbyt mało postaci silnych, niezależnych kobiet. „Lina” nie jest klasyczną historią miłosną, porusza wiele ważnych problemów. Między innymi kwestie przynależności do grupy, walki z nałogiem, poszukiwania własnej tożsamości, radzenia sobie z traumą.  

Wioleta Sadowska: Miłość do wspinaczki z pewnością może pokonywać własne słabości. A czy pomaga radzić sobie także ze wspomnianą przez ciebie traumą?

Sara Antczak: Trudno mi odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ osobiście nie przeżyłam w życiu traumy. Myślę, że najlepszym sposobem na radzenie sobie z takimi przeżyciami jakie spotkały moją bohaterkę, jest terapia. Ale Nina nie uznaje takich rozwiązań. Nie daje sobie prawa do słabości i wypiera emocje. W ten sposób buduje pancerz ochronny i broni się przed światem. 

Wioleta Sadowska: Jakie według ciebie przesłanie niesie ze sobą „Lina”?

Sara Antczak: Najważniejsze przesłanie tej książki to nie poddawać się i walczyć do samego końca, wbrew wszelkim przeciwnościom.

Wioleta Sadowska: Nietuzinkowy tytuł powieści wzbudza zaciekawienie. To twoja koncepcja?

Sara Antczak: Bardzo długo zastanawiałam się nad tytułem. Chciałam żeby był krótki, mocny i nawiązywał do wspinaczki. W końcu pomógł mi mój tato, który jest reporterem i autorem książek. Tytuł to słowo klucz. „Lina” nie oznacza w tym przypadku kawałka sznurka, tylko więzi i relacje, które tworzą się między bohaterami podczas wspinaczki.

Wioleta Sadowska: To zdecydowanie wymowny tytuł. Premiera „Liny” już 27 stycznia. Jakie są twoje dalsze plany literackie?

Sara Antczak: Planuję kontynuację „Liny”. Celowo zakończyłam książkę w momencie, który zostawia czytelników z poczuciem niepewności. Już dostaję sygnały, że wiele osób chciałoby dowiedzieć się jak potoczyły się dalsze losy bohaterów.

Wioleta Sadowska: To rewelacyjna wiadomość. Premiera kontynuacji jeszcze w tym roku?

Sara Antczak: Tego nie mogę obiecać. Ale zobaczymy jak się sprawy potoczą 😀

Wioleta Sadowska: Co na koniec chciałabyś przekazać czytelnikom Subiektywnie o książkach?

Sara Antczak: Mam nadzieję, że „Lina” będzie książką, która coś zmieni w waszym życiu.

Może da wam wewnętrzną siłę i pomoże odnaleźć nadzieję. Gdyby ktokolwiek z was chciał ze mną o niej porozmawiać, zapraszam do kontaktu.

Sarę Antczak znajdziecie na facebooku - Sara Antczak - strona autorska. Zachęcam was do przeczytania "Liny", gdyż to bardzo frapująca powieść, od której nie można się oderwać.

                 

Wpis powstał w ramach współpracy z Wydawnictwem Kobiece