Kwestia czasu w mojej biblioteczce
Po powrocie do Augustowa Edyta porządkuje swoje sprawy, Pruskowie szykują się na powiększenie rodziny i życie, jak się wydaje, zaczyna biec spokojnym rytmem. Jednak spokój nie jest pisany rodowi Prusków, a norma ma w odniesieniu do nich zupełnie inną definicję. Spokojny obiad w Starej Stanicy niespodziewanie przerywa tajemniczy gość, a komisarz Lewczyński musi zająć się sprawą makabrycznej zbrodni. Gdzie podział się siostrzeniec Wilczyńskiego? Czy Edyta rozwiedzie się z Rafałem? Kim jest Bioderko? Wszystko się wyjaśni, to jedynie kwestia czasu...
Ciężko jest pożegnać się z ulubionymi bohaterami, których losy śledziłam przez cały ten zwariowany rok. Autorka na szczęście w finale zostawia sobie furtkę, dzięki której być może w przyszłości, czytelnicy wrócą do rodziny Prusków. Myślę, że to tylko kwestia czasu 😀
Gratuluję patronatu Wiolu. Będę mieć tytuł na uwadze. Pozdrawiam !
OdpowiedzUsuńZ chęcią przeczytałabym te różowe kryminały 😊
OdpowiedzUsuńDobrze, że kolejne tomy ukazywały się sprawnie.
OdpowiedzUsuńPięknie się prezentują plus taka dedykacja ! Gratuluję patronatu :)
OdpowiedzUsuńgratuluję kolejnego super patronatu:)
OdpowiedzUsuńSeria jeszcze przede mną, ale serdecznie gratuluję patronatu.
OdpowiedzUsuńPiękny patronat :)
OdpowiedzUsuńPiękne wydania ! Przeczytałabym tę serię :)
OdpowiedzUsuńTo musi być fajna seria i myślę, że kiedyś wpadnie w moje ręce :)
OdpowiedzUsuńRóżowe kryminały??? Coś niespotykanego. Czekam Wiolu na recenzję :)
OdpowiedzUsuńPięknie się prezentuje.
OdpowiedzUsuńTej trylogii nie czytałam. Gratuluję ciekawego i intrygującego patronatu!
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie znad filiżanki…ech. Byle do Świąt;)
Gratuluję :)
OdpowiedzUsuńChciałabym przeczytać całą serię.
OdpowiedzUsuńJeszcze raz gratuluję patronatu!
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk
Felicidades por el patrocinio. Un abrazo.
OdpowiedzUsuń