Władcy strachu. Przemoc w sierocińcach i przełamywanie zmowy milczenia - Ewa Winnicka, Dionisios Sturis

 

"Pieniądze potrzebują ciszy".

Piekło na Ziemi. Prawdziwy koszmar, który przebija wszelkie mroczne i szokujące historie wymyślone przez człowieka. Sprawa dotycząca Jersey Way wstrząśnie wami do głębi. Przeczytałam ten reportaż w ciągu jednego dnia, podczas którego nie zrobiłam obiadu, nie wywiesiłam prania i w zasadzie nie zrobiłam niczego. Po skończonej lekturze poczułam wielką złość na ludzi, którzy wiedząc o dramacie tak wielu dzieci, nie zrobiły nic aby zatriumfowała sprawiedliwość.

Ewa Winnicka to reporterka, absolwentka dziennikarstwa i amerykanistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Dwukrotna laureatka nagrody Grand Press za teksty o tematyce społecznej.

Dionisios Sturis to dziennikarz i pisarz, związany z radiem TOK FM. Jest autorem reportaży prasowych i radiowych, a także trzech książek o tematyce reporterskiej.

Wyspa Jersey to miejsce nie wchodzące w skład Zjednoczonego Królestwa, ale zależne od Wielkiej Brytanii w kwestii polityki zagranicznej i obronnej. Właśnie tam od zakończenia II wojny światowej działały ośrodki wychowawcze dla dzieci, będące jak się okazuje, rajem dla pedofilów i wszelakiej maści dręczycieli. Reportaż ten odsłania polskiemu czytelnikowi skalę tego procederu oraz zmowę milczenia w tej kwestii, jaka do tej pory otacza wyspę.

"Władcy strachu" to książka, która w sposób obszerny i niezwykle szczegółowy odsłania kuluary sprawy będącej jedną z najbardziej szokujących, z jaką polskiemu czytelnikowi przyjdzie się zmierzyć w ostatnich latach. Szokują bowiem zarówno przytaczane wspomnienia świadków molestowania i gwałcenia, ale także wszechobecna sieć powiązań i zależności polityki oraz władzy, jak również zachowanie społeczności wyspy, przyzwalające na zmowę milczenia. Reportażyści w pełnej krasie pokazują bowiem skalę przestępstw w sierocińcach, dokładając do tego niewyobrażalne praktyki osób, które winny takie wszelakie zbrodnie wykryć i ukarać. Nie sposób przejść obojętnie nad wplecionymi w poszczególne rozdziały relacjami dorosłych już wychowanków owych przytułków. To niezwykle mocne i szokujące wspomnienia, w które czasami aż trudno uwierzyć. 

Mam nadzieję, że tę publikację pozna jak najwięcej polskich czytelników, gdyż jak okazuje się, mało jeszcze wiemy o otaczającym nas świecie. Niestety, ten ukazany w książce przypomina najgorszy koszmar, jakiego może dopuścić się jedynie człowiek. Reportaż duetu Winnicka & Sturis to bowiem unikatowe świadectwo istnienia ludzkich zwyrodnialców i celebrowania kultu pieniądza. Mocne opisy dokonywanych krzywd na dzieciach w połączeniu z ukazanym procederem ukrywania wszelakich przestępstw, a nawet swoistego przyzwolenia na nie, wyzwalają mnóstwo emocji, a także pytań o to, do czego zdolny jest człowiek w imię zaspokojenia własnych żądz. Sierociniec Haut de la Garenne z dyrektorem Tillbrookiem na czele, o którym dużo wspomina się w tej książce, jawi się niczym piekło, w jakim dzieci nie miały szansy normalnie dorastać.

Podczas lektury tego wstrząsającego dokumentu nie sposób nie zauważyć ogromu pracy jaki reportażyści włożyli w to, aby pokazać całą skalę ukazywanej sprawy. Liczne rozmowy ze świadkami przemocy, aktywistami i blogerami walczącymi o prawdę, a także dogłębny research dotyczący funkcjonowania wyspy to obszerny materiał, na jakiej bazowali autorzy opisując między innymi Operację Prostokąt, mającą na celu ukaranie winnych. Wskazane w książce źródła potwierdzają jedynie merytoryczne przygotowanie dziennikarzy i ich rzetelność.

Trzeba przyznać, że oprócz szokującego śledztwa odsłaniającego pedofilski proceder w miejscach mających z definicji chronić dzieci, równie szokujące jest funkcjonowanie całej wyspy. Nie jestem sobie bowiem w stanie wyobrazić, że w XXI wieku istnieje miejsce, w którym porządku nie pilnuje państwowa policja, ale członkowie policji Honorowej. Trudno również uwierzyć w to, że do tej pory nikt nie zrobił porządku z siecią wzajemnych zależności w tej małej społeczności, generującą korupcję i zjawisko chronienia "swoich". A już najbardziej skandaliczne jest przekładanie dobrego imienia wyspy nad dramatem setek dzieci.

Wyspa Jersey to raj podatkowy dla wszelakiej maści bogaczy i równocześnie piekło, jakie urządzili dzieciom dorośli. Trudno opisać skalę emocji, jaka towarzyszy czytelnikowi podczas zgłębiania tego reportażu, gdyż ogrom ukazanego zła po prostu poraża, a wspomnienie o pojęciu "nadużyć historycznych" wprawia w konsternację. Nie pijcie kawy przed lekturą tej książki, gdyż ciśnienie podniesie się wam samo już po przeczytaniu jej pierwszego rozdziału.

"Zawiedliście nas, gdy byliśmy dziećmi, i teraz zawodzicie nas ponownie".

Wpis powstał w ramach współpracy z Wydawnictwem Znak