Zmyślenia – Eliza Segiet

"Ludzie powinni mieć w sobie siłę, tolerancję, miłość i zrozumienie – wtedy, kiedy Inni są po prostu inni".

Nie jest łatwo w krótkiej formie zawrzeć kwintesencję pewnych problemów i zjawisk. Jeszcze trudniej, gdy twórca bierze na warsztat ludzkie emocje, uczucia i silne przeżycia. Elizie Segiet jednak się to udało. Udało w swoich opowiadaniach opowiedzieć o człowieku. O tym, co go dręczy i co nie pozwala zasnąć. O namiętnościach i ludzkich ułomnościach, a także o tym, że samotność to choroba naszych czasów.

Eliza Segiet to tomaszowianka, absolwentka Wydziału Filozofii, oraz studiów podyplomowych Wiedzy o Kulturze i Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest matką, żoną i córką. W 2013 r. wydała debiutancki tomik poezji pt. "Romans z sobą". Jej twórczość jest publikowana w antologiach i czasopismach literackich zarówno w kraju, jak i za granicą.

"Zmyślenia" to zbiór piętnastu opowiadań, w których Eliza Segiet dotyka przeróżnych tematów, począwszy od tolerancji, samotności i seksu, a skończywszy na poezji, wenie i pisaniu. Niewątpliwie przy tych krótkich formach można się dość mocno "zamyśleć", gdyż jedna z moich ulubionych współczesnych poetek, poprzez swoją prozę skłania odbiorcę do szeroko zakrojonej refleksji dotyczącej wielu obszarów naszego życia. Jest w tych opowiadaniach niemal wszystko – od niespodzianek, jakie szykuje nam zupełnie nieprzewidywalny los po nieszczęścia i trudy, na jakie jesteśmy narażeni każdego dnia. Autorka już poprzez swoją poezję dała mi się poznać, jako uważna obserwatorka ludzkich zachowań, jednak właśnie w prozie, uwidoczniła pełne spektrum swojej wrażliwości na otaczający ją świat. Trudno bowiem nie "zamyśleć" się nad losem bohaterki z "Apteki zaufania", która mimo wielkiej wygranej, cierpi na wszechobecną samotność, czy też nie pochylić się nad perypetiami "Przystojniaka" ukrywającego swoje prawdziwe preferencje seksualne.

Dość mocno zaakcentowaną płaszczyzną opowiadań poetki jest wrażliwość artystyczna i idące za tym wszelakie rozterki ludzi tworzących. Eliza Segiet dotyka dość głęboko tematu istnienia weny, jej poszukiwania, a także tego, co trapi pisarzy pragnących stworzyć nowe dzieło. Nie unika także narracji z perspektywy psa czy też elfa, co niewątpliwie urozmaica cały zbiór opowiadań.

"Zmyślenia" to zbiór krótkich form o emocjach, które doświadcza każdy z nas. Nie sposób bowiem przejść obojętnie wobec obrazu ludzkich losów ukazanych piórem poetki - czasami przytłaczających, a czasami napawających optymizmem. Eliza Segiet ze swoim zmysłem obserwacji, a także z wprawioną sobie umiejętnością treściwego przekazu, zaprasza do świata pełnego poezji, krasnali, literatów oraz zwykłych ludzi. Można się wzruszyć i można zatrwożyć, ale przede wszystkim zadziwić wielością światów wokół nas. 

To niepowtarzalny zbiór. Napisany z pasją, okraszony lapidarną formą. Świat pisany prozą, a widziany oczami poetki. Z wieloma puentami, które warto dojrzeć i przemyśleć.

Z Elizą Segiet