Droga – Wiktor Konrad Jastrzębski

"Czasami już tak mamy, że kiedy przydarza nam się w życiu coś dobrego, coś bardzo dobrego, to boimy się, żeby niczego nie zepsuć. Żeby tego nie stracić".

Nic nie zapowiadało tego, że "Droga" okaże się tak pełną emocji książką, przedstawiającą historię, w której odnaleźć się może każdy z nas. To powieść niezwyczajna w swej zwyczajności, pełna detali wzbogacających jej uniwersalny wydźwięk, a do tego zaskakująca w swojej treści. Każdy odnajdzie w niej coś zupełnie innego i to chyba jej główna wartość dodana.

Wiktor Konrad Jastrzębski, rocznik 1983 to elektrotechnik, informatyk i manager w firmie IT. Dawniej muzyk, a także maratończyk. Jest zafascynowany kinem Denisa Villeneuve’a i Alejandra Gonzáleza Iñárritu oraz twórczością Michela Houellebecqa i Carlosa Ruiza Zafóna. "Droga" to jego debiut literacki.

Ostatnie ponad dwadzieścia lat życia Magdaleny Skiby to skomplikowane relacje z mężczyznami – z chłopakiem z czasów licealnych, przypadkowo poznanym towarzyszem nocnej podróży do domu, mężem, czy też z synem. Każdy z nich, istotnie wpłynął na życie bohaterki. Pewnego dnia Magdalena zostaje znaleziona martwa. Śledztwo w sprawie jej zabójstwa prowadzi podkomisarz Mateusz Szczepańczyk znany przez wszystkich jako Panicz. Okazuje się, że czasami przeszłość ściśle wiąże się z teraźniejszością.

"Droga" to książka, której stopniowo odkrywałam cały potencjał. Początkowo bowiem, strona za stroną, czytelnik zagłębia się w świat Magdaleny, w jej życie, które jest przewodnim wątkiem fabularnym tej powieści. Punktem zwrotnym jest natomiast śmierć bohaterki, która nagle zmienia zupełnie perspektywę, fundując odbiorcy mnóstwo pytań, domagających się jak najszybszej odpowiedzi. Warto więc na spokojnie zagłębić się w lekturę początkowych stron "Drogi", gdyż ta historia rozkręca się powoli, ale za to, tak stopniowane napięcie, wywołuje wiele emocji.

Debiut autora charakteryzują licznie wykorzystywane w fabule retrospekcje, które uważnemu czytelnikowi nie powinny sprawić większych trudności, chociaż trzeba przyznać, że czasami należy bardzo mocno się skupić, aby zrozumieć pełen obraz zaistniałych zdarzeń. Dzięki takiej konstrukcji fabularnej, czytelnik stopniowo łączy poszczególne elementy całej ukazanej historii, by na koniec poczuć spore zaskoczenie jej finałem i odpowiedzią na zadane sobie pytania. 

Bohaterowie "Drogi" to więźniowie niewybranych dróg. I jak pokazuje autor, każdy z nas, jest w pewien sposób takim zakładnikiem własnego losu. Jedną z wartości dodanych tej powieści jest jej warstwa refleksyjna połączona z emocjonalną, co podczas lektury daje się dość głęboko odczuć. Pojawia się bowiem wiele pytań o to, co by było gdyby… Gdybyśmy wybrali w przeszłości zupełnie inną ścieżkę naszego życia. W jakim miejscu byśmy dzisiaj byli? W kontekście tym, tytuł tego debiutu okazuje się prosty w swej istocie i jednocześnie niezwykle trafny, bo odzwierciedla to, o czym w głównej mierze traktuje ta historia.

Widać, że Wiktor Konrad Jastrzębski od samego początku wiedział, o czym chce pisać i w jakie ramy gatunkowe swoją prozę ująć. "Droga" to bowiem książka zaliczająca się do literatury pięknej, której najbliżej do powieści obyczajowej, pomimo tego, że w fabule występuje trup i śledztwo kryminalne. Warto z pewnością odkryć przesłanie, jakie autor niesie za pomocą tej historii. Jestem także pewna, że na jej łamach odnajdziecie cząstkę siebie, a krakowskie tło przeniesie was nas chwilę do tego pięknego miasta.

Wpis powstał w ramach współpracy z autorem