Między pragnieniami – Anna Bednarska

Recenzja przedpremierowa
Premiera 8.01.2020 r.

"Ludzie mają tendencję do upraszczania skomplikowanych spraw i komplikowania tych prostych (..)".

Mam wrażenie, że wielkomiejska samotność staje się powoli kolejną chorobą cywilizacyjną, jaka dotyka nasze pokolenie. Jej objawy i skutki w obrazowym stylu przedstawiła w swojej najnowszej książce Anna Bednarska. Jak się bowiem okazuje, można być zupełnie samotnym, mieszkając w domu pełnym ludzi.

Anna Bednarska to z wykształcenia dziennikarka. Jest pisarką i redaktorką, a także twórcą sztuk teatralnych "Z twarzą przy ścianie", "Trójkąt" oraz "Wszyscy patrzą", które były publikowane, wystawiane i nagradzane. Mieszka obecnie we Wrocławiu, w wolnych chwilach myśli o morzu. Autorka książek "Trudny mężczyzna" i "Co byś zrobił, gdybyś mnie dogonił?".

Natalia, Nina i Remigiusz mieszkają ze sobą od pierwszego roku studiów. Siedmioletni okres wspólnego bytowania pod jednym dachem nie sprzyja jednak budowaniu pogłębionej relacji między nimi, gdyż bohaterowie zbyt dobrze się nie znają. Wszystko ulega zmianie, gdy wprowadza się do nich nowy współlokator Bartek. Przyszły lekarz burzy ustalony porządek, sprowadzając relacje całej trójki na zupełnie inny poziom.

Anna Bednarska w swojej najnowszej książce rozłożyła na czynniki pierwsze dość szeroko rozumianą samotność w tłumie, pokazując jej rozmiar i przede wszystkim przyczyny. Posłużył jej do tego przykład trójki głównych bohaterów, mierzących się z własnymi lękami i traumami, które nie pozwalają im wyrwać się z okowów przeszłości. To bowiem właśnie przeszłość jest słowem kluczem do wniknięcia w tę historię. Przeszłość i odwaga, której zbyt często nam brakuje, aby raz na zawsze zostawić za sobą to, co było. Ta swoista walka, jaką starała się ukazać autorka, odbywająca się w różnym wymiarze i na wielorakiej płaszczyźnie, dotyczy każdego z bohaterów tej książki.

Nie bez przyczyny powieść ta nosi taki tytuł. Pragnienie to bowiem kolejne słowo klucz, za pomocą którego można odczytywać przedstawioną historię. Natalia, Nina i Remigiusz pragną bowiem poczuć zrozumienie drugiego człowieka, bliskość, miłość oraz wsparcie rodziców. Wszystko to jest nam, czytelnikom niezwykle bliskie, dlatego podczas lektury nie sposób nie utożsamiać się w pewnym stopniu z protagonistami. Wręcz namacalnie można poczuć ich emocje i rozterki. Mnie w szczególności zaciekawiła kreacje Remigiusza, a także dość szeroko poruszony problem niemocy nawiązywania bliższych relacji, który to aktualnie jest wielkim społecznym problemem.

W powieści pojawia się także intrygujący wątek pewnego, dość nietuzinkowego uzależnienia i związanych z nim, oryginalnych imprez. Muszę przyznać, że płaszczyzna ta dość mocno  mnie zaciekawiła i zastanawiam się, czy gdzieś obok mnie taka "elitarna zabawa" ma miejsce. To zdumiewające, w co ludzie potrafią wierzyć i jakie to może wywoływać skutki.

Na łamach tej wciągającej opowieści o samotności w tłumie, bardzo łatwo odnaleźć cząstkę siebie. Historia młodych ludzi próbujących zdefiniować własne pragnienia jest bowiem w swojej wymowie niezwykle aktualna. Warto poznać losy Natalii, Niny i Remigiusza.

Egzemplarz recenzencki otrzymany od Wydawnictwa Novae Res.