Rabih znaczy wiosna – Weronika Tomala

Książka wydana pod patronatem medialnym Subiektywnie o książkach

"Czy można być brudasem, będąc czystym?".

Krzywdzącym byłoby nazwanie najnowszej książki Weroniki Tomali zwyczajną powieścią obyczajową. To bowiem opowieść poruszająca temat bardzo aktualnego problemu społecznego, w której wątek miłosny posłużył autorce do zaakcentowania niezwykle ważnej prawdy mówiącej o tym, że pozory bywają bardzo krzywdzące. W szczególności jeśli weźmie się pod uwagę kwestię rasizmu i wszystkiego złego, co się z tym wiąże.

Weronika Tomala to właścicielka znanego bloga książkowego "Kto czyta książki - żyje podwójnie". Autorka jest z wykształcenia nauczycielką angielskiego, a z zamiłowania marzycielką. Kocha oczywiście książki, a także podróże i spotkania z najbliższymi. Na co dzień żona i mama. Zadebiutowała powieścią pt. "Płynąc ku przeznaczeniu".

Marta i Rabih to prawdziwi przyjaciele. Chłopiec nie ma lekko w naszym kraju, gdyż jest owocem związku Polki i Araba. Ich dziecięca więź zostaje nagle przerwana, gdy dochodzi do zamachu na World Trade Center. Bohaterowie spotykają się ze sobą przypadkowo po kilku latach, gdy Rabih szykuje się do ślubu, a Marta prowadzi z przyjaciółką firmę. Między nimi odżywa dawna przyjaźń, a także coś więcej.

Najnowszą książkę Weroniki Tomali przeczytałam w ciągu jednego, dłuższego wieczoru pomimo tego, że powieść ta porusza bardzo ciężki temat dotyczący kwestii uprzedzeń rasowych w naszym kraju. Całą historię zapowiada zamieszczona na początku lektury dedykacja autorki, po której przeczytaniu już wiedziałam, że nie będzie to zwykła powieść obyczajowa, ale książka z ważną myślą i z przesłaniem dla czytelników. I tak też odbieram historię przyjaźni Marty i Rabiha – jako opowieść o tym, co ważne i warte podkreślenia. Ukazująca niszczycielską siłę rasizmu, swoistych uprzedzeń, jakie w sobie pielęgnujemy i stereotypów, którym ulegamy. Rabih bowiem na każdym etapie swojego życia spotyka się z wielką niesprawiedliwością dotyczącą pozorów, pomimo tego, że jest i czuje się Polakiem w pełni tego słowa znaczeniu.

"Rabih znaczy wiosna" to także lektura dla miłośników wątków romantycznych, gdyż w książce oprócz płaszczyzny ważnego, społecznie problemu, autorka zawarła także szeroko zaakcentowany wątek miłosny. Nie jest to jednak uczucie, które pojawia się nagle, lecz to swoista transformacja z relacji przyjacielskiej do relacji kochanków. Muszę przyznać, że do pewnego momentu byłam przekonana o tym, że wiem jak postąpią bohaterowie, a jednak Weronika Tomala zaskoczyła mnie poprowadzeniem akcji polegającym na swoistym zawieszeniu ich wspólnych losów pod koniec powieści. Zakładałam bowiem zupełnie inny scenariusz ich historii, ale ten, który zaserwowała mi autorka, nie ocieka przewidywalnym rozwiązaniem. Jest zwyczajnie prawdziwy, a to bardziej do mnie przemawia.

Wartością dodaną historii o prawdziwej miłości Marty i Rabiha jest wielotorowa narracja głównych bohaterów, dzięki czemu czytelnik poznaje obydwa punkty widzenia protagonistów. Ich wątpliwości, emocje oraz dylematy, przed jakimi stają. 

Uważam, że "Rabih znaczy wiosna" to bardzo wartościowa książka, która oprócz waloru typowo rozrywkowego, niesie ze sobą ważną myśl dotyczącą pozorów, jakie zbyt często zasłaniają nam prawdziwy obraz rzeczywistości. To historia zmuszająca do myślenia i zweryfikowania naszych zachowań. Przeczytajcie koniecznie.

Z Weroniką Tomalą