Próba sił – T.S Tomson

Książka wydana pod patronatem medialnym Subiektywnie o książkach
Recenzja przedpremierowa

"Czasami mniej, czasami bardziej, ale blizny nigdy nie znikają. Są integralną częścią nas, naszą historią, darem i przekleństwem. Pozwalają pamiętać i nie pozwalają zapomnieć".

Małe, niepozorne miasteczko, senna atmosfera i rosnący niepokój spowodowany pojawieniem się niespodziewanych, nadprzyrodzonych elementów. Skądś znacie takie składniki świata przedstawionego? Tak, to styl specyficzny dla prozy Stephena Kinga, z której debiutujący T.S. Tomson zaczerpnął to, co najlepsze i okrasił swoim własnym sposobem postrzegania świata. Jaki jest tego efekt? Intrygująca powieść grozy, zapowiadająca nowe nazwisko na firmamencie polskich autorów tego gatunku.

T.S Tomson to piszący pod pseudonimem, trzydziestojednoletni mieszkaniec Bielska. Swoją przygodę z literaturą rozpoczął w wieku dziesięciu lat. Jego pierwsza przeczytana książka, czyli "Miasteczko Salem" pozwoliła mu odkryć twórczość Stephena Kinga, a także magię jaką daje czytanie. Autora od zawsze fascynują historie zawierające paranormalny pierwiastek.

Do niepozornego miasteczka Tensas zaczyna wdzierać się niepokój. Jeden z mieszkańców popełnia samobójstwo, lokalny pastor dziwacznie zachowuje się na pogrzebie, a do tego wszystkiego zauważyć można tajemnicze postacie zwiastujące makabrę. W okolicach Bożego Narodzenia w miasteczku łączą się ze sobą losy jego mieszkańców, czyli Katie, Amy, Rose, Stephena i Eddiego oraz nowo przybyłych osób. Podróż do starego kościoła okazuje się dla nich życiową próbą.

Uwielbiam to, gdy powieść z pogranicza horroru i dreszczowca, zaczyna się dość niepozornie i z każdą, kolejną stroną, wzmaga moje zaciekawienie oraz przede wszystkim niepokój spowodowany zupełnie nieprzewidywalnymi wydarzeniami. "Próba sił" jest właśnie taką książką, przy której moje zaintrygowanie toczącą się fabułą, rozwijało się stopniowo, aby wzmagać doznania czytelnicze pod postacią niepokoju, niepewności oraz swoistej psychozy, jaką debiutujący autor w odczuwalnym stopniu rozwinął.

Bardzo mocną stroną prozy T.S. Tomsona jest kreacja postaci, które stworzył. Poznajemy bowiem mieszkańców Tensas oraz szereg osób w ogóle z nimi nie powiązanych. Jest oto zwykła rodzina z dzieckiem, niepełnosprawna, starsza kobieta, ale także pałająca żądzą zemsty prostytutka, pomagający jej przypadkowy mężczyzna oraz jej były szef, który ją ściga. Losy wszystkich tych osób w wyniku nieprzypadkowego splotu wydarzeń, krzyżują się właśnie w Tensas. Autor rewelacyjnie oddał indywidualne kreacje psychologiczne każdego z bohaterów. Dla każdego także zbudował własny, mały świat do którego czytelnik otrzymał wstęp. Ich połączenie w zderzeniu z nieznaną siłą pod postacią chociażby dwójki, tajemniczych dzieciaków, zbudowało intrygującą historię, wywołującą we mnie podświadomy lęk. Elementy dość niepozorne, ale połączone w całość, wywołały pożądany efekt.

Po poznaniu zakończenia powieści, cała historia tego, co wydarzyło się w miasteczku Tensas, generuje więcej pytań, niż odpowiedzi. I właśnie to niedopowiedzenie oraz swoisty rodzaj gry autora z czytelnikiem, tak bardzo pobudzają wyobraźnię do zdwojonego wysiłku w temacie wyjaśnienia ukazanych wydarzeń. Myślę, że wiele do powiedzenia w tym kontekście ma bardzo wymowny tytuł, który należy sobie zinterpretować na swój własny sposób.

W debiucie T.S. Tomsona nie leje się krew, nie rozbryzgują się mózgi i nie znajdziecie w tej książce wszechobecnej makabry. Jest za to dużo lęku, niewyjaśnionych zjawisk i przede wszystkim intrygująco nakreślony motyw odwiecznej walki dobra ze złem. Zapraszam was do podjęcia się wyzwania pod postacią lektury "Próby sił" i wejścia za jej pomocą do przedsionka piekła. Strzeżcie się tylko pewnej latarni...

Wpis powstał w ramach współpracy z autorem.