"Naga prawda" - Kate Büch

"Powoli coraz więcej niszczyłam. Tańczyłam nad przepaścią".

Szalona, bezkompromisowa, odważna, nieprzewidywalna i działająca bez ograniczeń – tak opisuje siebie autorka tej książki, po której lekturze trudno mi uwierzyć, że wszystko co zostało w niej opisane, wydarzyło się naprawdę. Pozostaje mi więc zatrzymać w sobie margines wątpliwości w tym zakresie wraz ze zdziwieniem, że autorka odważyła się obnażyć swoje życie aż do takiego stopnia.

Kate jako nastolatka zaszła w ciążę. Jakiś czas później, bez żadnego obmyślonego planu, opuściła bezpieczne mieszkanie i wraz z niemowlęciem wylądowała na dworcu Centralnym w Warszawie. Tam poznała ludzi z marginesu społecznego, parając się prostytucją. Bohaterka wyrwała się stamtąd za sprawą pewnego bogatego Niemca, który kochał ją do utraty tchu. Jednak niepokorna Kate, miała inne pomysły na swoje życie, które w końcu doprowadziły ją do więziennej celi oraz do utraty wszystkiego.

Trudno nie dziwić się temu, że w życiu jednej kobiety mogło wydarzyć się tyle niebezpiecznych, ohydnych, ale także dobrych chwil. Autobiografia Kate Büch to bowiem obszerna, bo ponad sześćsetstronicowa książka, obfitująca w takie wydarzenia i zwroty akcji, z których zaczerpnąć mógłby niejeden twórca powieści sensacyjnej i kryminalnej. Jest tu bowiem seks za pieniądze, orgie towarzyskie, udział w filmie porno, a także mafia, listy gończe za bohaterką, adwokaci oszuści oraz milionowe biznesy. Obok tego także bardzo wczesne rodzicielstwo, nieodwzajemniona miłość, nietrafione związki, lesbijski epizod oraz walka w więzieniu o kobiecą godność. Sporo jak na życie jednej, młodej przecież jeszcze kobiety?

Muszę przyznać, że z niedowierzaniem poznawałam historię burzliwego życia autorki, a każde kolejne, dość zaskakujące wydarzenia z jej życia, wywoływały moją wzrastającą konsternację. Smaczku całości dodawały pewne epizody, jak chociażby ten z usługami seksualnymi dla pewnego znanego polityka, którego tożsamość bardzo łatwo rozszyfrować. Czy też ten ukazujący walkę Kate z pewnym kapelanem kościoła, który w więzieniu dla kobiet wykorzystywał seksualnie osadzone. Czasami podczas tej lektury czułam się jak podczas czytania wielowątkowej powieści akcji, a nie autobiografii.

Jestem przekonana, że Kate Büch opisała z takimi detalami swoje życie, aby pozbyć się nieco ciążącego na niej balastu oraz, aby przestrzec inne kobiety przed zbyt cienką granicą pomiędzy tym, co odważne, a tym co głupie i bezmyślne. Nie zamierzam oceniać wyborów autorki, gdyż jej filozofia życiowa stanowi zupełne przeciwieństwo mojego stosunku do wielu spraw. A każdy ma przecież prawo żyć na własnych zasadach, popełniając błędy i wyciągając z nich naukę na przyszłość. Pierwszy tom tej autobiografii pozostaje otwarty, liczę więc na to, że w przyszłości pojawi się kontynuacja losów autorki, gdyż pomimo mojego ambiwalentnego stosunku do niej samej, jestem ciekawa, w jakim kierunku potoczyło się jej burzliwe życie.

Egzemplarz recenzencki otrzymany od autorki.