"Chciałbym, żebyś mnie napisała" - Hanka V. Mody

Książka wydana pod patronatem medialnym Subiektywnie o książkach

"Gdzie są granice?

Nie ma ich".

W tym zmysłowym zbiorze opowiadań znalazłam wszystko to, co definiuje dla mnie erotyzm, czyli pożądanie, nienasycenie, pasję, tęsknotę i bliskość. Autorka zaserwowała mi bowiem utwory pełne duszy, do których z pewnością jeszcze powrócę. Takie krótkie formy potrafią pokazać całą prawdę o naturze człowieka.

Hanka V. Mody to pseudonim literacki pisarki urodzonej w mieście jedenastu jezior, która mówi co myśli, a milczy, gdy nie ma ochoty mówić. Uwielbia piękne zdania i melodyjne teksty, jest romantyczna, złośliwa i zmienna. Jej debiutem było opowiadanie "NIEwinność" wydane w zbiorze "Lato Moralnego Niepokoju". Autorka publikowała także w Nowej Gazecie Literackiej.

"Chciałbym, żebyś mnie napisała" to zbiór 19 opowiadań nie tylko erotycznych, ukazujących różnego rodzaju uzależnienia i perwersje po lesbijską miłość i zdradę.

Opowiadania dobrze znanej mi już Hanki V. Mody to pozornie niepowiązane ze sobą historie, które po głębszej analizie łączy niezaspokojona, ludzka potrzeba bliskości. Potrzeba, która wyzwala ciągłe poszukiwanie szczęścia, objawiające się w ulotnych chwilach zapomnienia, ale także w trwałej relacji. Krótkie formy autorki - jedne dłuższe, inne krótsze, jedne będące skończoną całością, inne jakby wycinkiem większej całości, pozostawiają czytelnikowi szerokie pole do różnego rodzaju wyobrażeń.

Różnorodność wątków i wiodących motywów obecnych w opowiadaniach z pewnością zadowoli wymagających czytelników. Hanka V. Mody pisze bowiem o uzależnieniu, perwersji, zdradzie, małżeńskiej nudzie, trójkątach miłosnych, czy też śmierci i urojeniach. Wszystko to okraszone jest literackim pazurem autorki, doprawione szczyptą zmysłowości. Ukazany nieco sensualny obraz cielesności i umysłu, które to często są od siebie zależne, wywołuje natomiast lawinę dylematów.

Wśród wszystkich opowiadań jakie zaprezentowała autorka, kilka zwróciło moją szczególną uwagę. Tytułowe i zarazem otwierające cały zbiór "Chciałbym, żebyś mnie napisała" to historia ukazana w konwencji sztuki teatralnej z widoczną perwersją, obnażająca ludzkie pragnienia, często skrywane głęboko w podświadomości. "Dziewczynka" to z kolei obraz kontrowersyjnej relacji dwóch kobiet. W tym opowiadaniu na uwagę zasługuje rewelacyjnie zmysłowy opis seksu lesbijskiego. "Umówili się na miłość" pozwala natomiast zadać sobie pytanie o to, czy zaspokajanie cielesnych potrzeb może równać się miłości. Opowiadanie zamykające cały zbiór i posiadające rewelacyjny klimat, czyli "Lustro" to lubiana przeze mnie metafizyka z motywem tytułowego lustra.

Hanka V. Mody potrafi swoim wyrobionym warsztatem literackim, wywołać wiele emocji i przemyśleń w temacie miłości, partnerstwa i tego, czego stale szukamy. Myślę, że zbiór ten dostarczy skondensowanych wrażeń literackich w szczególności wrażliwym czytelnikom, którzy lubią zgłębiać krótkie formy.