"Dni naszego życia" – Małgorzata Mikos

Recenzja przedpremierowa

Premiera - 13.09.2018 r.

"Blizny są niczym tatuaże, które – nawet jeśli odrobinę bledną – pozostają z nami aż do śmierci. Zostają na zawsze w naszej pamięci jako kolejne punkty na mapie naszego życia – przeszłości i przyszłości. Teraźniejszość jest przecież jedynie przystankiem łączącym światy".

Uwielbiam takie udane debiuty. Wyzwalające szereg różnorodnych emocji, zachwycające swoją lirycznością, posiadające w sobie swoisty uniwersalizm przekazu. Szkoda jedynie, że to dopiero pierwszy tom opowiedzianej przez autorkę historii i trzeba cierpliwe czekać na jej kontynuację.

Małgorzata Mikos to pisarka, poetka, dziennikarka, fotograf i podróżniczka. Swoje wiersze publikowała w antologiach poetyckich i magazynach literackich. Uwielbia literaturę, muzykę, kino i dobrą kawę. "Dni naszego życia" to jej prozatorski debiut.

Młoda, samotna kobieta pewnego dnia traci pracę w redakcji. W tym samym czasie zaczyna poznawać bliżej swojego osiemdziesięcioletniego sąsiada Piotra. Bohaterka początkowo jedynie pomaga staruszkowi w codziennym czynnościach, by pewnego dnia rozpocząć z Piotrem, poprzez jego opowieść, podróż w czasie i w przestrzeni. Opowieść o wielkiej miłości, przeciwnościach losu i tajemnicach.

Małgorzata Mikos poprzez swój niezwykle udany debiut stara się przekazać jedną, bardzo ważną prawdę, która zyskuje na znaczeniu w dobie współczesnego pędu do sławy i pieniędzy. Autorka podkreśla, że każdy człowiek niesie ze sobą własną i jedyną w swoim rodzaju, opowieść. Mogą być nas miliardy, a jednak każdy jest niepowtarzalny ze swoim doświadczeniem. Któż by bowiem pomyślał, że niepozorny staruszek, sąsiad głównej bohaterki, którego przecież kobieta widywała wiele razy, przeżył tak wiele - zarówno kochał, jak i cierpiał. Jestem pewna, że wielu czytelników po lekturze tej książki zacznie zupełnie inaczej patrzyć na swoich wiekowych już sąsiadów, którzy przecież podobnie jak Piotr, przeżyli wiele i wiele mają do opowiedzenia kolejnym pokoleniom.

Ta przyjaźń rodziła się naturalnie. Przyjaźń pomiędzy młodą dziewczyną, a będącym u schyłku życia, schorowanym mężczyzną. Wszystko jest tutaj namacalne – każda emocja, każdy dylemat. Wszystko jest także tak mocno prawdziwe – zarówno fakty z życia Piotra, retrospekcje, których w książce wiele, oraz cierpienie po utracie miłości życia. Bardzo trafiona wydaje się także w tym przypadku pierwszoosobowa narracja głównej bohaterki, dzięki której czytelnik ma możliwość poznać jej wewnętrzne myśli, pełne sprzeczności i zdziwienia.

"Dni naszego życia" to w pełni tego słowa, epicka podróż po meandrach ludzkiej duszy. Słodko gorzka opowieść wyzwalająca wiele pytań dotyczących celu naszego życia i przemijania. Ta uniwersalna historia nie pozostawi nikogo obojętnym na emocje, jakie serwuje autorka. Przeczytałam tę książkę jednym tchem i czekam na kolejny tom, a do tego zakochałam się w jej okładce o pastelowych barwach.

Egzemplarz recenzencki otrzymany od Wydawnictwa Novae Res.