"Światło o poranku" – Krystyna Mirek

"Wszyscy potrzebujemy odrobiny złudzeń, żeby przetrwać ciężką grę, jaką jest życie".

W Willi pod Kasztanem da się rozwiązać każdy problem. W tym miejscu nawet na największe zmartwienia znajdzie się lekarstwo, a pozytywne myśli dodają otuchy. Każdy z nas powinien mieć w swoim życiu taką przystań, gdzie pachnie znakomitymi wypiekami i gdzie ciepło oraz dobroć otulają już od samego progu.

Krystyna Mirek to popularna, polska pisarka powieści obyczajowych. Mama czwórki dzieci, trzech córek i jednego syna, absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Autorka przez wiele lat pracowała w szkole. Jej dorobek literacki liczy sobie już ponad dwadzieścia powieści. Autorka mieszka obecnie w okolicach Puszczy Niepołomickiej.

Magda po przeżyciu traumatycznych świąt, podczas których z dnia na dzień rzucił ją narzeczony, musi stawić czoła nowej sytuacji. Bianka postanawia wrócić do Warszawy, by nie zawalić roku na studiach. Michał i Bartek martwią się o siostrę, a Antek szuka nowej pracy. Na wszystkich czeka babcia Kalina, która jak nikt inny, potrafi usunąć wszelkie smutki.

"Światło o poranku" to drugi tom cyklu pt. "Willa pod Kasztanem", który można czytać zupełnie odrębnie, nie znając pierwszej części, czyli "Światła w cichą noc". Krystyna Mirek bowiem krótko wspomina o wydarzeniach z pierwszego tomu, dzięki czemu czytelnik nie zorientowany we wcześniejszych losach bohaterów, uzupełnia sobie najważniejsze fakty. Dzięki temu właśnie nie odczułam żadnego dyskomfortu z powodu nieznajomości "Światła w cichą noc".

"Willa pod Kasztanem" to kolejne, literackie miejsce, do którego chciałabym kiedyś trafić. Nie sposób bowiem nie zachwycić się klimatem domu babci Kaliny, który otula ciepłem, wyzwala potrzebę zwierzeń i inspiruje mnóstwem pozytywnych emocji. Taką właśnie atmosferę tworzy nie sam dom, ale ludzie, którzy go zamieszkują. Do takich ludzi należy Kalina, która potrafi doradzić każdemu, każdego potrafi wysłuchać i wydobyć z człowieka to, co najważniejsze. Wobec tej bohaterki, która pomimo podeszłego wieku lubi ładnie wyglądać, kocha zapach świec i smak kakao, nie można pozostać obojętnym, gdyż jej osoba jest niczym miód na zbolałe serce. A do tego wszystkiego można poważnie poczuć się głodnym, czytając o wypiekach, jakie tworzy ta nieszablonowa postać.

Krystyna Mirek komplikuje losy młodych ludzi - zarówno wnuczków Kaliny, jak i jej sąsiadów. Są więc rozterki i zawody miłosne, jest nadzieja i niedopowiedzenia. Mnóstwo w tej powieści prawdy życiowej mówiącej o tym, że to co proste, jest często najlepsze. Jest także samotność – zarówno ta małżeńska w postaci losów Doroty, matki Konstantego, oraz samotność duszy na przykładzie Patrycji Nowak, matki Bianki. Ta kobieta wywołuje bardzo ambiwalentne uczucia, ale trzeba przyznać, że jej nietuzinkowa kreacja przykuwa uwagę.

"Światło o poranku" to powieść doskonale wpisująca się w nurt dobrej literatury obyczajowej, traktującej o współczesnych problemach. Znajdziecie w tej książce sporo różnych wątków, zróżnicowanych charakterologicznie bohaterów oraz sielskie akcenty, które nadają tej lekturze niepowtarzalnego wydźwięku.

Z Krystyną Mirek