Wieczność bez..., czyli konkurs!
Wydawnictwo Szara Godzina ufundowało dla was jeden egzemplarz powieści Bożeny Gałczyńskiej-Szurek pt. "Wieczność bez ciebie", objętej moim patronatem medialnym. Zapraszam do wzięcia udziału w bardzo prostym konkursie.
Zasady konkursu:
· W konkursie
mogą wziąć udział wszyscy, bez wyjątku.
· Konkurs trwa
od dzisiaj do 27 czerwca 2017 r., do północy.
· Aby wziąć
udział w konkursie, należy dokończyć poniższe zdanie:
Wieczność bez...
· Swoją odpowiedź należy zostawić pod
tym postem, jako komentarz.
· Wśród odpowiedzi, jakie
pozostawicie pod ogłoszeniem, wybiorę jedną, która najbardziej mi się
spodoba.
· Wyniki zostaną ogłoszone w ciągu
pięciu dni od zakończenia konkursu. Zwycięzca winien skontaktować się ze mną na
podany adres e-mail: subiektywnie.o.ksiazkach@gmail.com w
ciągu trzech dni. Nagroda zostanie wysłana w ciągu miesiąca.
UWAGA:
Możecie w ogłoszeniu podać swój adres e-mail, ale robicie to na własną
odpowiedzialność, gdyż w ostatnim czasie wystąpiły przypadki wykorzystywania
tychże adresów przez oszustów wyłudzających pieniądze. Pamiętajcie, nie wymagam
uzupełniania żadnych formularzy ani podawania numeru telefonu.
Do dzieła! Książka czeka na nowego właściciela!
Powodzenia.
OdpowiedzUsuńDzięki za informację o konkursie!!
OdpowiedzUsuńA czy czytalaś już książkę "Zatrzymać dzień" ? :)
Wieczność bez książek nie byłaby już tak kusząca! ;)
OdpowiedzUsuńWieczność bez przyjaciół, rodziny, miłości byłaby okropna. :)
OdpowiedzUsuńWieczność bez tych, których kocham byłaby piekłem.
OdpowiedzUsuńWieczność bez... bliskich to utrata najcenniejszej cząstki siebie.
OdpowiedzUsuńpowodzenia:D
OdpowiedzUsuńWieczność bez marzeń byłaby udręką gdyż one sprawiają, że mamy cele do których dążymy i nie pogrążamy się w beznadzieję, czy niebyt, który może, ale nie musi być synonimem wieczności.
OdpowiedzUsuńWieczność bez słów byłaby dla mnie katorgą, bo jak można milczeć o miłości...
OdpowiedzUsuńWieczność bez najbliższych memu sercu ludzi, bez muzyki i książek będzie taka samotna i nudna!
OdpowiedzUsuńBeata Górniewicz
Powodzenia!
OdpowiedzUsuńWieczność bez możliwości odkyrwania świata byłaby okropna.
OdpowiedzUsuńKlaudia Jopek
Wieczność bez rodziny,
OdpowiedzUsuńBez osób nam bliskich,
Bez miłości i szczerości,
Bez wspólnych rozmów , pogawędek,
Bez kłótni i różnicy zdań,
Bez spotkań towarzyskich,
Bez pracy do której pójść możemy,
Bez dzieci, które wychowujemy,
Bez naszych rodziców, czy dziadków,
Bez domu z atmosferą rodzinną,
Byłaby smutna, niezadowalająca!
Przykra i przygnębiająca!
Wieczność bez tego wszystkiego co jest mi tak bliskie i znane byłaby wiecznością ponurą, przerażającą i bolesną.
OdpowiedzUsuńWieczność bez pisarzy dla książkoholika nie istnieje jak wino dla lumpa.Jak wiśnie dla szpaka,jak zegar dla Pana Tic Taka.
OdpowiedzUsuńWieczność nie jest darem. To przekleństwo. Nie dałabym rady żyć wiecznie patrząc na to jak moi bliscy kolejno odchodzą.
OdpowiedzUsuńPowodzenia
OdpowiedzUsuńWieczność bez czasu jest niemożliwa,
OdpowiedzUsuńNiespełniony ten, kto nocki zarywa,
Wieczność bez przyjaciół rodziny,
To jak całe życie z poczuciem winy,
Wieczność bez ambicji, wyobraźni, czytania,
Nie będzie już nawet marzeń do spełniania,
Wieczność bez miłości
Brak szczęścia możliwości,
Za to wieczność bez kłamstw i oszustw była by prawdziwa,
Wieczność bez śmierci- uciążliwa,
Wszystko początek i koniec mieć musi,
Mimo, że chęć "bycia wiecznie" kusi.
Baner zabieram ! Powodzenia w konkursie!
OdpowiedzUsuńWieczność bez wspomnień, to trochę jakby żyć z dnia na dzień ale gorzej, bo bez wszystkiego co czyni Cię sobą i powoduje uśmiech na twarzy za każdym razem, gdy wracasz do tych najlepszych chwil.
OdpowiedzUsuńWieczność bez rodziny to bezsensowność mojego istnienia, bez was nie ma mnie.
OdpowiedzUsuńWieczność bez Ciebie ...
OdpowiedzUsuńCo dzień rozmyślam, co dziennie tęsknię, piszę listy do Ciebie.
Nie jestem w stanie opisać Tego, nie mogę Cię dotknąć za rękę,
Wciąż rozmyślam i ważę me sny
Ciągle Cię szukam, nie mogę odnaleźć
Wróć do mnie, ja usycham z tęsknoty
mój adres asus4397@interia.pl Gdyby się podobało :) pozdrawiam
UsuńWieczność bez Miłości byłaby po prostu Samobójstwem. Żyć, ale nikogo nie kochać to jedynie puste istnienie... Pozdrawiam Agnieszka Ziętarska
OdpowiedzUsuńwiecznosc bez bliskich nie miałaby sensu
OdpowiedzUsuńWieczność bez polityki stała się ostatnio moim marzeniem.
OdpowiedzUsuńm.p.
Wieczność bez bliskości drugiego człiwieka to swego rodzaju - kościół bez Boga.
OdpowiedzUsuńWieczność bez... czekolady - to dopiero dramat! :)
OdpowiedzUsuńWieczność bez ciebie jest lepsza niż wieczność bez siebie, nie pokocham drugiej osoby, nie kochając siebe. Wybierz mądrze.
OdpowiedzUsuńWieczność bez, wieczność róża, pachną jak miłość, a na końcu okazują się być chryzantemą.
OdpowiedzUsuńWieczność bez Ciebie …
OdpowiedzUsuńZły los nas bezdusznie rozdzielił
Karmię swoją duszę wspomnieniami wspólnie przeżytych dni
Zamykam oczy i czuję Twój dotyk, Twój zapach …
Ciepłym głosem szeptane słowa miłości dźwięczą w mej głowie
Ale to tylko wspomnienia…
Wspomnienia, które karmią moją duszę
Dając ukojenie wieczności bez Ciebie.
Wieczność bez doczesnego życia nie stanowiłaby celu, pragnienia i dopełnienia naszego na tej ziemi bycia...
OdpowiedzUsuńWieczność bez przyjaciół
OdpowiedzUsuńJest jak wiosną brak zapachu świeżych ziół.
Niby jest wszystko
Ale na sercu szorstko
Czuć ich brak jest
Kiedy sam jesteś w deszcz
Niby jest wszystko
Ale czegoś brakuje
I co po nich może zakleić w sercu dziurę?
Nic
Wieczność bez rodziny
Byłaby jak brak radości w urodziny
Szczęście odchodzi w dal
Kiedy nie ma przy nas naszych mam
I wędkowanie nie ma sensu
Gdy nie ma przy nim tatka głosu
A rodzeństwo, a dziadki?
To nie są zwykłe życia dodatki
I bez nich wieczność nie była by pozytywna
Ja potrzebuję mieć obydwa
Wieczność bez książek
To jak kłamstwo i ułuda
Nie potrafisz w nie uwierzyć
Książki były zawsze w to trzeba mierzyć
Gdyby ich zabrakło w życiu
Zakończyłoby się na serca smutnym wyciu
Wieczność bez Ciebie
Nie dałaby sobie rady
Dalej podróżniku
Zacznij swe czary
Przez czas podróż swą rozpocznij
W końcu ktoś był, jest i będzie
Jeśli nie będzie mnie
Wieczność radę sobie da
Następne pokolenia uwijajcie się raz dwa!
(juliasenator2002@gmail.com)
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńWieczność bez książek byłaby przekleństwem, ponieważ one pochłaniają mnie całą. Dzięki nim zapominam o trudach życia, złych decyzjach i o krzywdach wyrządzonych przez najbliższych.
OdpowiedzUsuń(asia3ag@op.pl)
Wieczność bez... wyobraźni byłaby męką.
OdpowiedzUsuńWyobraźni, przez którą nie mogę zasnąć do późnej nocy. Która zawsze jest źródłem nadziei na lepsze jutro. Czasem płata figle, czasem robi z igły widły, ale o wiele częściej po prostu ubarwia życie. Bez wyobraźni nie ma marzeń. Bez marzeń człowiek stoi w miejscu.
Wieczność bez książek to nie wieczność ponieważ książki pomagają nam się od stresować ale nie tylko przez czytanie książek uczymy się nowych słów i ortografi.Pogebiamy nasza wiedze o kilka informacji nabytych podczas czytania. Nie rozumiem osób którzy książki traktują jako wrogów. Nie wyobrażam sobie np.przed snem nie przeczytać ksiazki. Dlatego tez wieczność bez książek to nie wieczność ponieważ książka ciągle mi towarzyszy i na pewno nie tylko mi ale wielu innym osobom którzy nawet nie zdają sobie z tego sprawy.
OdpowiedzUsuńMój adres email to kasia2103@vp.pl jak coś
UsuńNick: Barbara15
OdpowiedzUsuń... bez istnienia, jako powolna agonia życia, byłaby najgorszym nieszczęściem. Ból niemocy, niemoc " bycia"... wieczność bez drugiego człowieka, drugiego ŻYCIA oznaczalaby świadoma samodestrukcję. Bo my potrzebujemy czuć, żyć "po coś, dla kogoś", istnienie "bez celu" to największy ból.
barhaj@interia.eu
Wieczność bez bzu, bez kwiatów, bez róż, bez łez.
UsuńWieczność, gdzie kwiatów pachnie bez.
Czy taka wieczność jest?
Dla mnie wieczność nie jest możliwa bez miłości, gdyż to ona daje spokój, poczucie bezpieczeństwa i moc istnienia. Gdyby miłość była obecna w każdym sercu, nie byłoby tyle nieszczęścia na tym świecie. Gdy jest miłość, to nawet wieczność staje się atrakcyjna i pełna cudownych niespodzianek.
OdpowiedzUsuńWieczność bez możliwości brania udziału w konkursach
OdpowiedzUsuńWieczność bez smutku i łez, które pozwalają na upust emocji, duszonych w sobie. Dzięki nim możemy z siebie wyrzucić to co nas martwi, przerasta.
OdpowiedzUsuńWieczność bez... książek nie miałby sensu...
OdpowiedzUsuńWieczność bez ukochanej osoby przy boku, jest niczym głęboki ocean, z którego nie widać horyzontu... ��
OdpowiedzUsuńWieczność bez Miłości i Szczęścia to jak ogród bez bez kwiatów.Kwiaty bez wody i słońca marnieją,więdną jak człowiek bez miłości...
OdpowiedzUsuńWieczność bez wolności byłaby nie do zniesienia...
OdpowiedzUsuńWieczność bez Ciebie to tytuł intrygującej książki która z pewnością zaprzyjaźniłaby się z innymi powieściami na mojej półce :)
OdpowiedzUsuńWieczność bez bólu zęba
OdpowiedzUsuńO tym dziś tylko marzy ma gęba
Bo kiedy w gębie zab mocno woli
to o miłości się nie swawoli. ;)
Pozdrawiam
Kalina Faustyna
Oczywiście wkradła się literówka i miało byc " ząb mocno boli " a nie "woli":)
OdpowiedzUsuńKalina Faustyna
Wieczność bez czekolady to coś czemu nie podołam... po prostu nie dam rady
OdpowiedzUsuńe-mail : conradg1990@interia.pl
Wieczność bez tego co kocham ... Byłabym nikim .
OdpowiedzUsuńe.skucinska@gmail.com
Wieczność bez miłości jest bogactwo potrzebne nieuleczalnie chorym..
OdpowiedzUsuńe-mial : kenshen77@tlen.pl
Wieczność bez ukochanej dla mnie osoby, była by dla mnie karą za wszystkie przewinienia, problemy które spowodowałam. Gdybym pokochała kogoś bardzo mocno, a później bym miała wieczność spędzić sama wydawała się karą gorsza od śmierci.
OdpowiedzUsuńWieczność bez innych ludzi to skazanie na wieczną samotność.
OdpowiedzUsuńWieczność bez nadziei, bez znanych mi uczuć, które towarzyszą na co dzień byłaby wiecznością przygnębiającą, czymś bolesnym, przytłaczającym.
OdpowiedzUsuńWieczność, bez mojego Mężczyzny byłaby bardzo mierna, bez uniesień i szczęścia.
OdpowiedzUsuńWieczność bez podróży to jak bycie zamkniętym w pozytywce - melodia raz piękna staje się hymnem rozpaczy.
OdpowiedzUsuńWieczność bez miłości była by jak ksiazka bez kartek z zewnątrz piekna a w środku pusta:*
OdpowiedzUsuńWieczność bez Ciebie to jak konający kwiat róży na pustyni, umierający z braku wody,wysuszony, bez cienia nadzieji,że spotka nadchodzący deszcz, który go ukoji i nada nowe życie,chwile, które staną się radosne,napełnione do syta.
OdpowiedzUsuńwieczność bez rodziny byłaby przekleństwem
OdpowiedzUsuńWieczność bez sensu jest, lepiej żyć tu i teraz, nie liczyć na to, że jest coś więcej.
OdpowiedzUsuńWieczność bez ... zapachu porannej kawy byłaby niczym siódmy krąg piekła. ;)
OdpowiedzUsuń