"Myślne miraże" - Eliza Segiet

"(...)

Wszystko

jest ciągłą chwilą.

Namiastką wszystkości

jest miłość".

Słowa: "myśli" i "miraże", czyli części składowe tytułu drugiego tomiku wierszy Elizy Segiet, doskonale odzwierciedlają kwintesencję poezji. Czym ona bowiem jest, jeśli nie myślą, i mirażem, a nawet myślnym mirażem? Poezja jest przecież tak samo nieuchwytna jak nasze myśli, oraz tak samo niezbadana jak ułuda i przewidzenie. Tytuł tomiku trafiony, podobnie jak dobór wierszy, jakie zawiera.

Eliza Segiet to Tomaszowianka, absolwentka Wydziału Filozofii, oraz studiów podyplomowych Wiedzy o Kulturze i Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka ukończyła także podyplomowe studia z prawa karnego i gospodarczego, oraz dwuletnie studium realizacji i eksploatacji telewizyjno - filmowej. Jest matką, żoną i córką. W 2013 r. wydała debiutancki tomik poezji pt. "Romans z sobą". Wywiad z poetką - KLIK

"Myślne miraże" to drugi tomik Elizy Segiet, zawierający czterdzieści cztery liryki, dotykające tematycznie wszystkiego co refleksyjne: miłości, przyrody, okrucieństwa, dźwięków czy wyobraźni. Wiersze te, podobanie jak w debiutanckim tomiku poetki, urozmaicają kolorowe grafiki syna Elizy – Piotra Karczewskiego.

Tomik rozpoczyna wiersz pt. "Muzyka słowa" i w zasadzie mogę powiedzieć, że cały ten zbiór to istna muzyka słowa. Eliza Segiet bowiem poprzez swój talent w opisywaniu językiem poezji obrazów, otaczających nas melodii, czy nawet ciszy – urzeka subtelnym przekazem i jednocześnie w sposób prosty i klarowny, pisze o tym, co w życiu ważne. A ważna jest na pewno miłość w różnych wymiarach, samotność, stosunek człowieka do przyrody, czy nasze wspomnienia. Poetka nie boi się zadać pytania – czym jest słowo, i jaka jest relacja między słowem a ciszą. Nie obce są jej refleksje na temat istoty życia i odrzucenia. Wszystkie liryki, jakie Eliza Segiet zawarła w tomiku mają naturę iście refleksyjną. A co ważne, w poezji tej nie potrzeba dużej ilości słów, wystarczy zmysłowość, która poetkę niewątpliwie wyróżnia.

W tomiku odnalazłam jeden wiersz, który mocno wstrząsnął moją osobą. W wierszu "Przydarzyło się Życie" bowiem poetka nawiązuje do Holokaustu, który zniszczył miliony istnień ludzkich. To liryka bardzo wymowna, w której każde słowo naładowane jest wielkim ładunkiem emocjonalnym, swoistą sensualnością, której trudno nie dostrzec. Jestem ciekawa genezy powstania tego zapadającego w pamięć wiersza.

Na uwagę zasługuje niewątpliwie estetyczne wydanie tomiku w postaci dobrej jakości papieru, idealnie dopasowanej do całości czcionki tytułów wierszy, a także rozmieszczonych między lirykami fotografii Piotra Karczewskiego, które nadają swoistą aurę tajemnicy poezji Elizy Segiet i stanowią źródło bezcennych doznań.

Przedstawiona w drugim tomiku, poezja Elizy Segiet wywołała we mnie napływ wielu uczuć i refleksji. To niebywałe, jak poetka potrafi tak małą ilością słów, zbudować idealnie zamkniętą całość. Eliza zadedykowała swój drugi tomik między innymi tym, którym blisko, by pokochać poezję. Myślę, że po lekturze tego zbioru, każdy czytelnik będzie już tym, który poezję kocha.

Eliza Segiet

Za możliwość przeczytania tomiku dziękuję autorce