Pierwsza powieść o ostatnim pokoleniu PRL-u – premiera "Widoku z dachu" już 12 listopada

Bohaterowie tej historii wkraczają w dorosłość w 1980 roku. Ich ścieżki krzyżują się po raz pierwszy w grudniu kolejnego roku. To ostatnie pokolenie PRL-u i pierwsze pokolenie wolnej Polski. „Widok z dachu” to opowieść o ludziach, którym, dzięki transformacji, udało się osiągnąć sukces i o tych, których czas przemian pozbawił wszelkich złudzeń. Książka Sławomira Rogowskiego trafi do rąk czytelników już 12 listopada.

Jurek Ratayec na studia do Warszawy przyjechał z Kielc. Ukończył politologię i pozostał na uczelni. Tolek Tolak to monter konstrukcji stalowych, grochowiak z dziada pradziada. Żyją obok siebie, ale w zupełnie odmiennych, równoległych światach. Po raz pierwszy ich drogi krzyżują się w grudniu 1981 roku, gdy wbrew własnym przekonaniom zmuszeni są do podporządkowaniu się rozkazom władzy. Przez następne lata wiele razy tracą siebie z oczu, a później odnajdują się, kiedy są sobie potrzebni. Rozumieją się wbrew wszystkim różnicom. Czasami spotykają się żeby pogadać na tarasie widokowym Pałacu Kultury. Stamtąd, z „dachu miasta”, wszystko, co ważne, widzi się wyraźniej, łatwiej patrzy się wstecz, na minione, często trudne do zrozumienia wydarzenia.

Sławomir Rogowski stworzył portret jednego pokolenia, w którym ukazał dwa oblicza Polski. W „Widoku z dachu” zamknął doświadczenia, również te bolesne, Polaków urodzonych w latach pięćdziesiątych. Beztroskie dni, absurdy rzeczywistości mieszają się tu z prawdziwą walką o honor i ojczyznę. To pokolenie żyjące nadziejami na zmianę, któremu rok 1989 roku, jak zwykło się uważać, dał nową szansę. Niektórym się udało, jednak wielu spotkało rozczarowanie. Czy bohaterom książki, Tolkowi i Jurkowi, się powiodło? Czy wykorzystali swoją szansę?

W książce ważną rolę odgrywa Grochów, Wawrzyszew, czy takie miejsca jak Pałac Kultury i Nauki oraz akademik na Kicu. „Widok z dachu” to wędrówka przez Warszawę, której oblicze przez lata zmieniały przełomowe wydarzenia i transformacja. To w końcu opowieść o ludziach, którzy ukształtowali stolicę – jej mieszkańcach i tych, którzy szukali i szukają tu szansy na lepsze życie.

„Wygrani, przegrani, z lewa i prawa, śmiech przez łzy; emocje pokolenia opowiedziane z dużą odwagą, a przez to prawdziwie. Warto przeczytać! Przeczytasz, to się odnajdziesz” mówi o książce Władysław Frasyniuk.

Fragment książki

„Powrót z wojska – a może z wojny? - to nie było święto. Nie witały ich dziewczyny roześmiane i radosne, z naręczem kwiatów, szczęśliwe, że wrócili, że żyją. Była to wojna czy nie? Kto kogo bronił, a kto był napadnięty? Tego ani Jurek, ani Tolek nie umieli podsumować, nie wiedzieli, co właśnie się skończyło i czego doświadczyli. Jedno było pewne: wracali chyłkiem i z poczuciem ulgi”.

Sławomir Rogowski, rocznik '57, producent filmowy, scenarzysta, autor słuchowisk radiowych. W swoim portfolio ma kilka festiwali, nagradzane filmy fabularne i seriale, które powstały pod jego nadzorem artystycznym i producenckim. Od dwunastu lat jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej. Jako pisarz debiutował w 2004 roku wydanym w Wydawnictwie Literackim zbiorem opowiadań „Zima stulecia”.

Sławomir Rogowski, „Widok z dachu”

Premiera: 12.11.2014

Stron: 411

Cena: 39,99 zł

Wydawnictwo MUZA SA

Wystarczyło słowo PRL i już uległam. A Wy? Zainteresowała Was ta książka?