"Nie czas na zapomnienie" – Agnieszka Walczak-Chojecka

Recenzja przedpremierowa

Premiera - 22 lutego 2017 r.

"Nikt nie chce kłopotów, odmienności, wiary, która nie przystaje do ich własnej, obyczajów, które mogłyby namieszać w głowach. Kiedyś różnorodność zdawała się bogactwem, teraz jest przekleń­stwem”.

Cały czas ciężko mi uwierzyć, że straszliwa wojna na Bałkanach rozpoczęła się zaledwie dwadzieścia pięć lat temu. Ta bratobójcza walka stała się dla mnie symbolem tego, co w ludziach najgorsze, dlatego też zdawałam sobie sprawę z faktu, przed jakim trudnym zadaniem stoi autorka wydając kontynuację swojej Sagi Bałkańskiej. Na szczęście sprostała temu wyzwaniu w całości.

Agnieszka Walczak-Chojecka zadebiutowała powieścią pt. "Dziewczyna z Ajutthai. Niezbyt grzeczna historia", która otworzyła jej drzwi do pisarskiego świata. Posiada bardzo bogaty życiorys, gdyż swoją przygodę z literaturą rozpoczęła już w wieku pięciu lat, publikowała swoje wiersze w "Poezji" i "Nowym wyrazie", pisała również słowa piosenek m. in. dla Piotra Rubika. Autorka zagrała jedną z głównych ról w filmie "Grzechy dzieciństwa", a także zajmowała się tłumaczeniami, przekładami słuchowisk, współpracą z radiem, czy działalnością biznesową. W 2012 roku porzuciła pracę w korporacji, kocha podróże, jest szczęśliwą żoną i matką.

Na Bałkanach trwa w najlepsze okrutna wojna. Jasmina wydostaje się z oblężonego Sarajewa i przemierzając Mostar, Dubrownik oraz Hvar trafia w końcu do Polski, do matki jej ukochanego. Kobiety, każda na swój sposób wierzą, że Dragan żyje. Tymczasem muszą sprostać nowym wyzwaniom i podjąć decyzje, które zdeterminują ich dalsze losy.

Drugi tom Sagi Bałkańskiej to jeszcze więcej wrażeń czytelniczych i dynamicznej akcji, okraszonej wojenną zawieruchą, która zbiera śmiertelne żniwo. Agnieszka Walczak-Chojecka widocznie rozbudowała warstwę fabularną o wiele wydarzeń, które dzieją się w zastraszającym tempie, nie pozwalając czytelnikowi nawet na chwilę oddechu. Mamy oto bowiem dwa plany miejscowe – Polskę oraz Bałkany, a w nich jeszcze inne zakątki, takie jak Kłodzko, Mostar, Kobierzyce, czy też Sarajewo. W życiu dwóch głównych bohaterek tej części, czyli Jasminy i Katarzyny dzieje się wiele, a ich losy w pewnym momencie nierozerwalnie się krzyżują. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się, że autorka w tak dynamiczny sposób poprowadzi całą akcję swojej powieści, zmieniając co chwilę perspektywę z jakiej ukazuje wojenną zawieruchę.

Nie mogę nie wspomnieć o tym, że fabule książki przez dłuższy czas brakowało mi pojawienia się Dragana. Autorka dość długo ukrywała tajemnicę jego losów, skazując mnie na uporczywe dociekanie i kreowanie różnych scenariuszy. Bohater ten pojawia się dopiero pod koniec powieści i w tym kontekście właśnie zupełnie nowe znaczenie zyskuje tytuł książki. Pojawia się, ale jego losy zmierzają w kierunku zupełnie odwrotnym, niż przypuszczałam aż do zaskakującego zakończenia, które swoim ostatnim akapitem mocno mnie wzruszyło. Miłośnicy tej serii znowu więc zostali zostawieni z otwartym zakończeniem i pozostaje im czekać na trzeci tom, który mam nadzieję, ukaże się jeszcze w tym roku.

Agnieszka Walczak-Chojecka kontynuacją historii prawdziwej miłości Jasminy i Dragana ukazanej w obliczu krwawej wojny, daje świadectwo odwiecznej walki dobra ze złem, w której nadzieja nigdy nie umiera. Pomimo wszystkich okropności, bestialstwa, jakie autorka przedstawia poprzez wplatanie faktów historycznych to z pewnością książka, która zawiera w sobie dużo optymizmu i wiary w lepsze jutro. A ja to kupuję, w całości.

Z Agnieszką Walczak-Chojecką

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorce