"Chciałam zjednać sobie ludzi, aby potem uderzyć z czymś mocniejszym" - wywiad z Magdaleną Majcher, autorką książki "Jeden wieczór w Paradise"

Moja koleżanka po tak zwanym "fachu" oraz świeżo upieczona pisarka, która dopiero zaczyna się rozkręcać w literackim świecie - to Magdalena Majcher, z którą udało mi się ostatnio porozmawiać. Zapraszam do przeczytania wywiadu z autorką.

Recenzja książki - KLIK

Fot. FotoMania Paulina Mirek

Magdalena Majcher to znana blogerka książkowa, prowadząca swoją stronę pod nazwą "Przegląd czytelniczy". Na co dzień, autorka pracuje jako copywriter, publikuje swoje opowiadania w kobiecej prasie. Prywatnie szczęśliwa żona i mama dwóch synów, kochająca Bałtyk. "Jeden wieczór w Paradise" to jej debiut literacki.

Wioleta Sadowska: Magdo, chciałabym wiedzieć, jak to się stało, że recenzując książki, zapragnęłaś pewnego dnia napisać własną?

Magdalena Majcher: Ta myśl dojrzewała we mnie od dłuższego czasu. Pierwsze, dość nieudane próby podejmowałam już wówczas, kiedy o recenzowaniu książek nawet nie myślałam. Cóż, myślę, że określenie „od zawsze” nie będzie tutaj nadużyciem, gdyż ja naprawdę chciałam pisać niemal od zawsze. Brakowało mi śmiałości i warsztatu, które zdobyłam dzięki blogowi.

Wioleta Sadowska: Pisanie bloga pomaga wyrobić warsztat, to fakt. Ile trwało napisanie i doszlifowanie Twojego debiutu?

Magdalena Majcher: Niespełna dwa miesiące. Nie lubię, kiedy projekt wisi nade mną miesiącami. Joasia Sykat, z którą się bardzo lubimy prywatnie, śmieje się ze mnie, że jestem zboczona, bo „jak można napisać arkusz (czyli 40 tysięcy znaków) w jeden dzień?”.

Wracając do „Jednego wieczoru w Paradise”, zaczęłam pisać 22 sierpnia ubiegłego roku, a skończyłam w połowie października. Poprawki zajęły mi kilka dni. Później jeszcze dłubałam w trakcie opracowywania redakcyjnego tekstu.

Fot. FotoMania Paulina Mirek

Wioleta Sadowska: Przyznam, że jestem zaskoczona taką szybkością. Fabuła „Jednego wieczoru w Paradise” jest dość schematyczna. Czy nie bałaś się, że czytelniczki czują już przesyt takich powieści obyczajowych?

Magdalena Majcher: Z doświadczenia wiem, że czytelniczki właśnie takie historie lubią najbardziej. Nie mówię tu o nas, recenzentkach i blogerkach, które czytają po kilkanaście książek w miesiącu i są bardziej wymagające, ale właśnie o czytelniczkach, a jak wiadomo – autor bez czytelników nie istnieje. Kobiety przepadają za takimi historiami. Dostałam mnóstwo pełnych ciepła i zachwytów wiadomości, chociaż ja, jako blogerka, z pewnością wytknęłabym tej historii swego rodzaju schematyczność. Dłuższą chwilę zajęło mi zrozumienie potrzeb przeciętnego czytelnika. Wystarczy spojrzeć na listy sprzedażowe. To właśnie takie schematyczne, dość przewidywalne i lekkie historie najlepiej sprzedają się w dziale „literatura obyczajowa”. Ten mój debiut to był właśnie taki ukłon w stronę czytelników. Chciałam zjednać sobie ludzi, aby potem uderzyć z czymś mocniejszym.

Wioleta Sadowska: Rozumiem, czyli to przemyślana strategia. Czy losy trzydziestoletniej Marianny były inspirowane jakąś prawdziwą historią, czy to jednak w całości zmyślona opowieść?

Magdalena Majcher: W każdej bajce jest trochę prawdy. Najlepsze historie pisze samo życie. To nie jest książka inspirowana jakąś konkretną historią, ale nie jest też w całości zmyślona. Chociażby wątek medyczny, którym, jak napisałam w podziękowaniach, podzieliła się ze mną znajoma.

Wioleta Sadowska: Zgadzam się, życie jest najlepszym reżyserem. Jestem ciekawa, czy sama wybierałaś okładkę swojej debiutanckiej książki?

Magdalena Majcher: Nie, nie miałam na wygląd okładki najmniejszego wpływu. Wydawnictwo ją wybrało.

Wioleta Sadowska: Moim zdaniem przykuwa uwagę. Prowadzisz popularnego bloga książkowego „Przegląd czytelniczy”. Czy nie bałaś się, że internetowi recenzenci będą wobec Ciebie bardziej surowi niż wobec zwykłych autorów?

Magdalena Majcher: Nie, raczej nie. Liczyłam na rzetelne recenzje i mam nadzieję, że wszystkie opinie o mojej książce właśnie takie są, a na zdanie recenzenta nie wpłynęła sympatia do mojej osoby lub też jej brak.

Wioleta Sadowska: Myślę, że tak właśnie jest. Jak ze swojej własnej perspektywy, oceniasz blogosferę książkową?

Magdalena Majcher: No cóż, mało jest blogów naprawdę godnych uwagi. Wiele osób doszło do wniosku, że „pisać każdy może”, chociaż niekoniecznie potrafi. Blogerzy, nie wszyscy, chociaż wielu, jest gotowych zrobić naprawdę wiele za książkę, co psuje środowisko i sprawia, że wydawcy mają nie zawsze najlepsze zdanie o internetowych recenzentach. Długo można by opowiadać o blogosferze, pewne zjawiska wciąż mnie dziwią, inne irytują. Nie rozumiem spoilerowania, jedna z blogerek streściła całą moją książkę, łącznie z zakończeniem, robiąc tym samym krzywdę nie tylko czytelnikom, ale też mnie, jako autorce. Grzechem byłoby nie wspomnieć o blogerkach, które mają problemy z poprawnym skonstruowaniem zdania, a ich opinie pojawiają się na okładkach, podczas gdy one same są rozchwytywane i tłumaczone przez autorów, bo „przecież są takie młode”… Ja tego nie rozumiem, dlatego pilnuję, aby recenzje moich książek ukazywały się na naprawdę dobrych blogach.

Wioleta Sadowska: Czy uważasz, że rozwój blogów książkowych zmierza w dobrym kierunku?

Magdalena Majcher: Poniekąd już odpowiedziałam na pytanie. Nie, nie zmierza w dobrym kierunku, gdyż akceptuje się nijakość. Teraz niemal każdy może się pochwalić współpracą z wydawnictwami, nawet jeśli popełnia rażące błędy ortograficzne i gramatyczne.

Wioleta Sadowska: Surowa, ale jakże uzasadniona krytyka. Jakie są Twoje dalsze plany literackie? Piszesz nową książkę?

Magdalena Majcher: Zaczynam zbierać materiały do czwartej. W maju ukazała się moja debiutancka powieść, „Jeden wieczór w Paradise”, a ja jestem takim pracoholikiem, że teksty moich dwóch nowych książek już są w wydawnictwie. Druga powieść została ukończona jeszcze przed premierą „Jednego wieczoru w Paradise”, a trzecią skończyłam na dniach. Podpisałam z Wydawnictwem Pascal umowę na wydanie kolejnych powieści, premiera pierwszej z nich planowana jest na początek roku. Teraz przystępuję do pracy nad czwartą książką, a w głowie już mam pomysły co najmniej na cztery kolejne.

Fot. FotoMania Paulina Mirek

Wioleta Sadowska: W takim tempie, niedługo prześcigniesz samego Remigiusza Mroza. A te blogowe plany?

Magdalena Majcher: Cóż, oprócz bloga i pisania książek, mam jeszcze zlecenia (pracuję w charakterze copywritera), publikowane w prasie kobiecej opowiadania, męża i dwójkę dzieci, więc nie przewiduję rewolucji na blogu, gdyż najzwyczajniej brakuje mi na to czasu. Jestem w dobrym momencie mojego życia, pasja, jaką jest blog, zaczęła przynosić również korzyści finansowe, nie są to regularne wpływy, ale cieszą. Czuję się doceniona i widzę, że to, co robię, ma sens. Mój grafik jest bardzo napięty, ale dalej zamierzam robić swoje, gdyż przynosi mi to niemałą satysfakcję.

Wioleta Sadowska: Co Magdalena Majcher czyta na co dzień?

Magdalena Majcher: Obecnie czytam opracowania i wspomnienia z życia w okupowanej Warszawie i z czasów Powstania Warszawskiego, gdyż moja czwarta książka będzie powieścią historyczno-obyczajową, z tajemnicą rodzinną sięgającą właśnie czasów Powstania w tle.

Prawdę mówiąc, niewiele czytam poza książkami, jakie otrzymuje do recenzji. Ich liczba sięga kilkunastu tytułów w miesiącu, więc nie starczyłoby mi czasu, aby czytać więcej, poza tym nie odczuwam takiej potrzeby, gdyż niemal wszystkie powieści, jakie wzbudzają moje zainteresowanie, otrzymuję od wydawców. Lubię obyczajówki i kryminały. Gdybym miała podzielić moje serce, sześćdziesiąt procent oddałabym obyczajom, a czterdzieści – powieściom kryminalnym.

Wioleta Sadowska: Co jako wieloletnia blogerka i świeżo upieczona pisarka, poradziłabyś osobom chcącym wydać swoją pierwszą książkę?

Magdalena Majcher: Nie jestem zwolenniczką selfpublishingu i sugerowałabym, aby nie tracić czasu na wydawnictwa pobierające od autora pieniądze za wydanie książki.

Fot. FotoMania Paulina Mirek

Wioleta Sadowska: Ciekawi mnie jeszcze, jak postrzegasz obecny rynek wydawniczy w Polsce?

Magdalena Majcher: Jest bardzo podzielony. Z jednej strony – na listach bestsellerów królują poradniki i publikacje, które cofają nas do epoki pisma obrazkowego. Z drugiej jednak – mamy świetnych autorów, którzy piszą bardzo dobre, ambitne powieści. Cóż, najważniejsza dzisiaj jest reklama, bez której po prostu książka nie istnieje.

Wioleta Sadowska: Reklama to podstawa. Czego nie może zabraknąć w Twoim ulubionym antykwariacie?

Magdalena Majcher: Szczerze mówiąc, nie korzystam z usług antykwariatów. Może jestem dziwna, ale nie lubię czytać książek, które już ktoś przede mną trzymał w dłoniach, kartkował, dotykał… Uwielbiam mieć kontakt ze świeżym drukiem. Jestem mało romantyczna. ;)

Wioleta Sadowska: Co na koniec chciałabyś przekazać czytelnikom mojego bloga?

Magdalena Majcher: Moim mottem życiowym jest: „Marzenia się nie spełniają. Marzenia się spełnia”. Myślę, że tymi słowami można podsumować moje życie. Życzę tego i wam.

A ja życzę Magdzie wielu sukcesów w blogowej oraz w pisarskiej karierze. I nie mogę się już doczekać jej kolejnej książki!