"Kiedy widzę młode osoby, prowadzące blogi czytelnicze, recenzenckie, literackie, serce mi rośnie i dumna jestem z Was" - wywiad z Elżbietą Śnieżkowską-Bielak

W ostatnim czasie przedstawiałam Wam książkę "Smak błękitnego nieba", która pojawiła się na naszym rynku wydawniczym w nowej odsłonie, i od razu skradła Waszą uwagę swoją klimatyczną okładką. Dzisiaj, chciałabym abyście poznali bliżej autorkę tej powieści – Elżbietę Śnieżkowską-Bielak, która chętnie odpowiedziała na moje pytania.

Recenzja książki "Smak błękitnego nieba" - KLIK
Recenzja książki "Domik-przyjaciel Dominika" - KLIK

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak zaczęła pisać już jako dziewięcioletnia dziewczynka. Jest członkinią Dolnośląskiego Związku Literatów Polskich we Wrocławiu. Twórczość autorki jest bardzo zróżnicowana: trzy wydane powieści, dwa zbiory opowiadań, osiem tomików poezji, jak również aż osiemnaście książek dla dzieci i siedem publikacji o charakterze religijnym. Autorka jest emerytowaną nauczycielką języka polskiego, cały czas pracuje twórczo.

awiola: Od czego zaczęła się Pani przygoda ze słowem pisanym?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Zaczęłam pisać jako dziewięcioletnia dziewczynka i z różnym natężeniem, również z kilkuletnimi przerwami ta przygoda i to wspaniała przygoda trwa nadal.

awiola: I oby nigdy się nie skończyła. Pani twórczość literacka jest bardzo zróżnicowana – poezja, proza i bajki dla dzieci. Czy któreś ze swoich dzieł darzy Pani największym sentymentem?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Tak. Bardzo lubię kilka książek dla dzieci np. serię "Rozmowy z Aniołem Stróżem", "Domik-przyjaciel Dominika", czy będące w procesie wydawniczym bajki terapeutyczne. Ale lubię też swoją poezję, może to zabrzmi nieskromnie, ale poezja jest moim azylem, światem wielkich wzruszeń i doznań. Dumna jestem też z powieści "Smak błękitnego nieba".

awiola: Ma Pani naprawdę z czego być dumna, bowiem powieść pt. "Smak błękitnego nieba" traktująca o stanie wojennym, trafiła  na polski rynek wydawniczy w odświeżonym wydaniu, w grudniu ubiegłego roku. Ciekawi mnie, dlaczego zdecydowała się Pani odświeżyć tę książkę akurat teraz?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Złożyły się na to dwie sprawy. Jubileusz trzydziestolecia mojej twórczości i plan wydawniczy wydawnictwa "Arcana". Tak się więc stało, że w tym okresie połączyłam te dwa wydarzenia i na jubileusz wydałam powieść.

awiola: Musze przyznać, że podczas lektury w głowie zalęgło mi się pytanie, czy główna bohaterka "Smaku błękitnego nieba"- Eugenia jest Pani alter ego?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Ta kobieta ma sporo moich cech, a na pewno też sporo moich poglądów na życie, rodzinę, miłość, wiarę.

awiola: Tak właśnie sądziłam. Czy okładka tej powieści to Pani autorski pomysł?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Nie. Projekt okładki jest autorstwa artystki – plastyczki Pani Ewy Beniak - Haremskiej.

awiola: Gratulacje zatem dla Pani Ewy. Jakie dzieło z tak bogatej, własnej twórczości poleciłaby Pani współczesnym młodym ludziom i dlaczego?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Myślę, że właśnie tę powieść "Smak błękitnego nieba" bym im poleciła. To powieść o czasach trudnych i dramatycznych wydarzeniach, które rozgrywały się wtedy z myślą o przyszłych pokoleniach. To książka o losach zwykłych ludzi, małych, cichych bohaterów uwikłanych w wielkie wydarzenia polityczne i historyczne.

awiola: Tak, to idealna książka dla współczesnego pokolenia. Jest Pani emerytowaną nauczycielką języka polskiego, więc polską szkołę zna Pani od przysłowiowej podszewki. Dlaczego młodzi ludzie w obecnych czasach tak mało czytają?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Według mnie nie wynieśli tego z domu. Nikt im nie wyrobił nawyku czytania, a internet, telefonia komórkowa nauczyła języka skrótów. Dlatego dzieło literackie, które trzeba przeczytać, a jeszcze zrozumieć i przeżyć, ich odstrasza.

awiola: To moim zdaniem bardzo słuszne wnioski. Ciekawi mnie, czy zmieniłaby Pani coś w obowiązującym kanonie lektur szkolnych?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Przywróciłabym natychmiast ten sprzed dziesięciu lat i egzekwowała jego przeczytanie z całą stanowczością.

awiola: Jakie są Pani dalsze plany literackie? Tworzy Pani nowe dzieło?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Piszę kilka rzeczy. Napisałam teksty piosenek dla dzieci i wyda je wydawnictwo "Harmonia", pracuję nad zbiorem polskich legend, a także nad sagą rodzinną o ziemiaństwie polskim na Wołyniu i jego współczesnych potomkach.

awiola: Saga rodzinna, to brzmi bardzo interesująco. Co najchętniej czyta Elżbieta Śnieżkowska-Bielak?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Książki historyczne, często obyczajowo-psychologiczne, kobiece i literaturę faktu dotyczącą naszej historii.

awiola: Za Panią z pewnością wiele spotkań autorskich z czytelnikami. Czy któreś utkwiło Pani najbardziej w pamięci?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Każde spotkanie jest inne i każde jest dla mnie ważne. Miałam dwa bardzo udane benefisy na dwudziestopięciolecie i trzydziestolecie twórczości, ale najbardziej lubię spotkania z dziećmi. Ci bardzo otwarci i spontaniczni czytelnicy wspaniale reagują na przedstawiane im utwory. Są wrażliwi i uczuciowi, a to dla pisarza, przychodzącego do nich ze swoją twórczością jest najważniejsze.

awiola: Obserwuje Pani rozrastającą się blogosferę książkową. Co sądzi Pani o zjawisku pisania o książkach przez zwykłych czytelników?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: To jest wspaniała sprawa i to "zaraża" w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Kiedy widzę młode osoby, prowadzące blogi czytelnicze, recenzenckie, literackie, serce mi rośnie i dumna jestem z Was. Takie działania promieniują i z czasem dzięki temu nasz poziom czytelnictwa na pewno się podniesie.

awiola: To bardzo budujące słowa, za które dziękuję. Jest Pani doświadczoną pisarką. Jakich więc rad udzieliłaby Pani osobom chcącym wydać swoje dzieło?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Żeby byli cierpliwi, wytrwali, nie zrażali się krytyką, robili swoje i mieli pokorę wobec słowa. Żeby zawsze czuli, że najlepsze ich dzieło jest jeszcze przed nimi.

awiola:  Oby debiutanci wzięli sobie do serca Pani słowa. Jak postrzega Pani rynek wydawniczy w Polsce?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Moim zdaniem polscy autorzy są o wiele gorzej traktowani niż obcy. Szczególnie martwi mnie fakt kupowania z Zachodu licencji na bajki dla dzieci, które najczęściej są fatalnie przełożone, z błędami językowymi, ale pięknie edytorsko wydane. Na ilustracje też niestety wykupywane są licencje, a wielu zdolnych, polskich artystów szuka zajęcia.

Martwi mnie też zupełna ignorancja poezji w naszym ruchu i wydawniczym, ale ja wiem i wierzę w to głęboko, że po latach zachłystywania się konsumpcją i odrzucania wrażliwości na słowo poetyckie dojdzie do głosu najbardziej subtelna muza Kaliope. Ta, która czuwa nad poezją. Historia literatury niezbicie tego dowodzi.

awiola: Pani Elżbieto, oby Pani słowa były prorocze. Czego nie może zabraknąć w Pani ulubionym antykwariacie?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: "Polski Piastów" i "Polski Jagiellonów" Pawła Jasienicy.

awiola: Co na koniec chciałaby Pani przekazać czytelnikom mojej strony?

Elżbieta Śnieżkowska-Bielak: Czytelnikom Pani strony życzę, żeby byli też czytelnikami propagowanych przez Panią treści. Żeby zaglądali do polecanych przez Panią książek i połknęli bakcyla czytania.

Dziękuję Pani Elżbiecie za tę wspaniałą rozmowę. Liczę na to, że przekonałam Was do zajrzenia do twórczości autorki. Zachęcam do tego, bowiem jest w czym wybierać i z pewnością każdy z Was znajdzie w utworach pisarki coś dla siebie.