"W pogoni za życiem" - Przemysław Wechterowicz, Emilia Dziubak

Śmierć, czyli koniec naszego życia, lub jak twierdzą niektórzy - kolejny etap naszej egzystencji, to nieunikniona kolej rzeczy, której echa towarzyszą nam już od urodzenia. Czy zatem trzeba rozmawiać z dzieckiem o śmierci? Tłumaczyć czym jest nasze życie i co czeka każdego z nas, bez względu na stan majątkowy i pozycję społeczną? Myślę, że tak, bowiem przyzwyczajenie się do myśli o tym co nieuniknione, jest koniecznością. 

W takiej, dość trudnej rozmowie z własnym dzieckiem, podczas tłumaczenia małemu człowiekowi przed którym jeszcze całe życie, czym jest śmierć, proponuję Wam skorzystać z książki, która powstała głównie w tym właśnie celu. Książki, której autorzy ujęli temat śmierci w bardzo niekonwencjonalny sposób.

Autorami "W pogoni za życiem" są Przemysław Wechterowicz - tekst, oraz Emilia Dziubak - ilustracje.

Poznajcie Jętkę, która właśnie przyszła na świat. Bohaterka jest owadem bardzo ciekawym świata, nie znającym pojęcia śmierci i istoty życia. Wiadomość o tym, że jej egzystencja będzie trwała jedynie do zachodu słońca, początkowo stanowi dla niej kompletnie niezrozumiałą zagadkę.

Jętka, nie jest jednak osamotniona. Poznaje bowiem muchę Łucję, która staje się jej przewodniczką w wycieczce po Nowym Jorku, znającą to miasto jak własną kieszeń. Bohaterki rozpoczynają szaleńczą pogoń za życiem, wykorzystując każdą sekundę swojego istnienia.

"W pogoni za życiem" to dość niekonwencjonalna historia, ukazująca istotę śmierci, na przykładzie owada, którego życie trwa bardzo krótko, biorąc pod uwagę ludzkie pojmowanie czasu - tylko jeden dzień, kilkanaście godzin, od świtu do zmroku. To historia dość smutna,  i jednocześnie bardzo subtelna, ukazująca sedno naszej egzystencji.

Jętka dowiadując się o nieuniknionej śmierci, nie wie tak naprawdę, cóż ona oznacza. Z pomocą przychodzi jej mucha, która na swój własny sposób stara się wytłumaczyć przyjaciółce, czym jest umieranie. Przemysław Wechterowicz w bardzo prosty sposób stara się przekazać istotę śmierci, bez niepotrzebnego patosu. Delikatnie i zarazem w wyważony sposób, wprowadza małego czytelnika w ten mało przyjemny obszar, o którym trudno się rozmawia.

Przyjaciółki, postanawiają jak najlepiej wykorzystać dany Jętce czas. Odwiedzają wiele miejsc, takich jak park, zoo czy teatr. W ten sposób bohaterka poznaje czym jest życie i tym samym zdaje sobie sprawę, co straci, gdy jej egzystencja dobiegnie końca.

Trzeba przyznać, że w podróży Jętki i Łucji, cały czas coś się dzieje. Tempo akcji jest bowiem zawrotne, a na każdej stronie, odnajdujemy zupełnie inne miejsca, jakie odwiedzają bohaterki. Zobaczcie kilka z nich:

Cała książka składa się zaledwie 56 stron, na których tekst został ograniczony do niezbędnego minimum, w ten sposób, że na niektórych kartkach znajdziecie zaledwie jedno zdanie. Zmaksymalizowane zostały natomiast ilustracje, które od pierwszej strony urzekają swoim pięknem. Muszę przyznać, że jestem zachwycona talentem Emilii Dziubak, której ilustracje są po prostu cudne. Chyba każde dziecko się nimi zachwyci.

Musze również wspomnieć o samym, dość ekskluzywnym wydaniu książki. Duży format, twarda oprawa, a w środku dobrej jakości papier, sprawiający przyjemność przy przewracaniu stron. Cena okładkowa moim zdaniem nie jest więc wygórowana, tym bardziej, że na stronie wydawnictwa możecie nabyć książkę w cenie promocyjnej.

"W pogoni za życiem" może stać się dla Was swoistym narzędziem, przy pomocy którego wytłumaczycie swojemu dziecku czym jest śmierć. Wbrew pozorom, nie jest to wyłącznie książka dla dzieci, bowiem jej przesłanie dotyczące korzystania z każdej sekundy naszego życia, dotyczy przecież każdego z nas. Ta, dość niebanalna historia Jętki i Łucji może wzbudzić w Was wiele przemyśleń. Polecam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Agencji Edytorskiej EZOP